Een raar begin vandaag: vlak na de start van de eerste auto was er een ongeval waarbij een toeschouwer betrokken was op de stage. De trucks moesten daarom later starten, en om de veiligheid te garanderen werd de stage ingekort. De finish voor de trucks was nu bij CP2/WP6, na 281 kilometer special, 133 kilometer korter dus dan verwacht. We hebben nog niet iedereen kunnen bereiken op het moment van publicatie (slecht internet in het bivak), waar nodig vullen we later aan.
Janus van Kasteren was een klasse op zichzelf, zo veel voorsprong had hij op de rest van het veld. Huzink kon hem nog een beetje bijbenen, maar daar achter lopen de verschillen al snel op. Beste Tsjech was Jaroslav Valtr voor Buggyra op de derde plek, met Loprais zijn hete adem (of de hete uitlaatgassen van de Praga?) in de nek. Macik lijkt zijn materieel te sparen en werd ‘slechts’ achtste.
Gert Huzink: “Helaas is de proef ingekort maar ondanks dat hebben we een mooi resultaat gehaald. In het begin hebben we veel auto’s voorbij moeten inhalen en hebben we ook zeer veel stof gehad. Daarna kwamen we achterop bij de eerste trucks en konden we er redelijk vlot langs. Ook ons oude maatje Pascal de Baar zat daarbij. Zonder te veel te pushen kwamen we in een mooi ritme en dat konden we mooi volhouden tot aan de break. Daar hoorden we dat we tweede lagen. Daarvandaan was het nog maar 60 kilometer tot de vervroegde finish op kilometer 281. Tijdens het laatste stuk lagen er veel stenen op de proef. Daar hebben we het wat rustiger aan gedaan om niet lek te rijden en er zeker van te zijn dat we zonder kleerscheuren naar de finish konden rijden. We verloren daardoor een paar minuten op Janus, maar het was een bewuste keuze. Al met al was het een goede proef zonder echt aan te hoeven zetten, dus dat biedt perspectief!”
Tjeerd van Ballegooy: “Het liep vandaag eigenlijk heel goed. We hebben wel iets later gestart doordat er iets gebeurd was op de proef, daarom zijn we een uur en een kwartier later vertrokken. Bij CP2 moesten we er uit omdat de proef was ingekort. Maar alles er tussen is prima gegaan. Er is een hele hoop gerammel geweest, maar nul lekke banden. Volgens mij zijn we vijftiende of zestiende. Alles zit onder het stof, gelukkig worden de filters met het normale onderhoud allemaal meegepikt.”
Veel problemen bij gebroeders De Groot vandaag. Ben had twee lekke banden vlak achter elkaar halverwege de special stage. Op 50 kilometer voor de finish heeft de crew lang stil gestaan met een kapot luchtsysteem. Ze zijn verder gegaan en dan maar handmatig het bandenaflaatsysteem bediend. Als je nu een mental image hebt van Ben de Groot met een fietspomp in de woestijn: ik ook. William had één lekke band, maar ook (net als gisteren) problemen met de stuurhydrauliek. Beide crews kunnen een top 10 klassering nu dus al op hun buik schrijven, maar dat is niet erg, uitrijden is immers het doel!
Etappewinnaar Janus van Kasteren was zo vriendelijk om direct na de finish rallytrucks te woord te staan: “We hebben een goede dag gehad. Als eerste begonnen natuurlijk. Je start om de 30 seconden dus je komt veel tussen het stof te zitten van andere deelnemers, maar op zich gaan ze over het algemeen wel goed aan de kant. Het eerste deel was een hele zware track. Bij CP1 kregen we te horen dat de proef werd ingekort. Na de verplichte 20 minuten stop waren er heel veel stenen, daar hebben we alles proberen te snijden, als je rechtdoor gaat heb je minder bochten. Ik weet de uitslag nog niet, maar ergens in de top 3 is het sowieso denk ik wel. Super dagje, geen problemen met de truck, prima zo!”
Mitchel van den Brink kwam vandaag op dik 10 minuten achter zijn grootste concurrent en oud team genoot Janus van Kasteren binnen. Mitchel: “We hebben ondanks die achterstand lekker gereden. Vooral in het eerste deel hadden we in het zand een goed tempo. Het tweede deel bestond uit snelle paden met veel stenen. De proef deed denken aan de tweede etappe van vorig jaar. We hebben daarvan geleerd en besloten om het tempo iets te verlagen om het risico op lekke banden te verminderen. Dat is gelukt. We zijn zeker tevreden, maar we hadden echt heel veel last van het stof. Dat kwam vooral omdat er vandaag een gemengde start was. We reden veel tussen auto’s en buggy’s. Ondanks talloze pogingen om met toeteren en het gebruiken van de sentinel, het verplichte systeem tijdens de rally, de rijders voor ons te waarschuwen, bleef bijna iedereen gewoon doorrijden. Het lijkt wel of iedereen denkt dat ze de Dakar Rally kunnen winnen. Wij gaan daar zeker een melding van maken bij de organisatie. We weten dat er andere dagen komen. We willen constant blijven rijden en uit de problemen blijven. De echt grote verschillen worden later in de rally gemaakt. Voor ons is het belangrijkste dat we lekker hebben gereden, geen problemen hebben gehad en de truck hebben kunnen sparen op de paden met al die keien.”
De zelfbenoemde experts tuimelden al weer over elkaar heen om Martin van den Brink af te schrijven op facebook. De truck te oud, Martin zelf te oud, frontstuur zou minderwaardig zijn… Tsja. De IVECO T-Way is dit jaar in de eigen werkplaats compleet opnieuw opgebouwd en technisch identiek aan de modellen met neus. En Martin is zeker niet te oud, hij heeft wél enorm veel ervaring. Wat er aan de hand was? Twee lekke banden en uitgelopen bout in de schokbreker zorgden er voor dat de Harskamper een klein uur achter van Kasteren finishte, op de 22e plek. Martin: “In het eerste deel van de proef reden we al lek. In het tweede deel, op de paden met de stenen, kregen we nog een lekke band. Dat zorgde al snel voor een achterstand. We kregen op 100 kilometer voor de finish te maken met een bout die uit de schokbreker, aan de rechter voorkant, was gelopen. We moesten toen noodgedwongen het tempo ver laten zakken. Jammer, maar we hebben de finish bereikt. De monteurs hebben vanavond genoeg werk te doen. Morgen is er een nieuwe dag.”
Pascal de Baar werd negende vandaag. Hij leert de met hulp van AI ontworpen Tatra Buggyra EVO3 steeds beter kennen. Leren hoe de auto omgaat met zand en stenen is cruciaal. Het laatste deel, gevuld met zwarte lavastenen, vergeleek hij met een maanexpeditie. Door vakkundig te rijden voorkwam hij lekke banden en onnodige vertragingen. De Baar kijkt uit naar de komende racekilometers en is optimistisch over de strijd om topposities zodra hij de Tatra volledig onder de knie heeft. De derde plek van teamgenoot Valtr in de Tatra Phoenix (met DAF cabine), die wel al meer met de truck heeft kunnen rijden, laat zien dat een strijd voor de podiumplekken met deze trucks zeker een optie is.
De Firemen hebben twee uur tijdstraf aan de broek gekregen als gevolg van gemiste waypoints. Het lijkt er op dat ze eerder de special stage verlaten hebben We wachten op verder nieuws en hopen heel hard dat ze niet de eerste Nederlandse uitvallers bij de trucks zijn.
Ook Vick Versteijnen en zijn team hebben we helaas nog niets van gehoord. We gaan er van uit dat men tevreden zal zijn met de vandaag behaalde tiende plaats, op een half uurtje achterstand.
Marije van Ettekoven: “Er was een ongeluk op de stage waardoor we 50 min later de proef in mochten. Daardoor de stage ingekort tot cp2 voor de trucks. We zijn nu gefinished en onderweg naar het bivak. Het was ff zoeken naar een waypoint maar met slim bekijken hadden we het snel gevonden!”
Anja van Loon: “De eerste 25 kilometer was een mooie slingerende track met veel afwisseling. Daarna waren het alleen maar stenen, de hele dag. In allerlei vormen en maten, maar dat was de enige afwisseling die erin zat. De truck voelde goed aan, ik had alles onder controle en we hadden geen enkel oeps-momentje. We hebben geen lekke band gehad en dat scheelde ook veel tijd vandaag. Het was dus een prima eerste dag voor ons. Met Marije en Floor ging het ook goed in de truck, op naar morgen!”
Saskia Winkelman: “Het is goed gegaan vandaag voor Michiel, Edwin en Wuf: lekker gereden, geen technische problemen, veel buggies ingehaald, en ondanks de vele stenen geen enkele keer lek gereden. Dat leverde een 7de plek op – 11 minuten achter Janus van Kasteren – en dus solide in de top 10. Ze hadden alleen één klein navigatie-oponthoud op een plek waar meer trucks de mist in gingen. Het team is tevreden, en doordat de truck heel is gebleven hoeft er vanavond ook weinig onderhoud gepleegd te worden. Dat komt goed uit, want morgen staat er een lange etappe op het programma (470 kilometer) die hopelijk wel volledig verreden kan worden. Het schijnt wel een snelle etappe te worden, maar we zullen het zien en wachten gewoon rustig af tot morgen.”
Van Egbert Wingens, Gerard van Veenendaal en Philipp Rettig ook nog geen nieuws. We sluiten niet uit dat ze na de finish van de trucks (35e op 1 uur en 49 minuten achter Janus) niet direct naar het bivak zijn gegaan maar op de track nog deelnemers uit andere klassen (die wel de volledige etappe moesten rijden) hebben geholpen, het blijft natuurlijk Boucou!
Jos Schotanus: “Vandaag een goede dag met zoals bekend veel stenen. Geen noemenswaardigheden en geen assistentie hoeven verlenen. Op naar morgen!”
Helaas, nog niets van de mannen in de Bull gehoord. Dan maar scorebordjournalistiek: ze staan 69e bij de classics. Als dat niet voor grollen in de cabine zorgt…
Morgen hebben we na 190 kilometer verbinding eerst 30 kilometer duinen, gevolgd door lange lange vlaktes, we verwachten dat de trucks lekker in de begrenzer kunnen hangen! De totale special meet 463 kilometer.
Voorlopige uitslag:
1 Janus van Kasteren
2 Huzink
3 Jaroslav Valtr
4 Loprais
5 Paskevicius
6 Mitchel van den Brink
7 Becx
8 Macik
9 De Baar
10 Richard de Groot
11 Versteijnen
16 Zuurmond
17 Van Loon-Van de Laar
23 Martin van den Brink
28 Ingels/Schotanus
31 William de Groot
34 Ben de Groot
35 Wingens
