In de cockpit: Een digitale jungle van meters en knoppen | Antons Column

Gepubliceerd op: 11-01-2025 15:01

Waar dienen de meters voor?!

We hebben in onze cabine de nodige meters hangen, naast de gebruikelijke van de auto. Vanuit de organisatie hebben we een satelliet verbinding om te kunnen communiceren bij pech of ongelukken. Wanneer we op een ongebruikelijke plek stil gaan staan, naast de route of rijden de verkeerde kant op, kun je rekenen op een telefoontje uit Parijs, van waaruit alles gemonitord wordt. Als we zelf stil gaan staan om bijvoorbeeld een band te wisselen moeten we de groene knop indrukken ten teken dat we zelf gestopt zijn. Met de blauwe knop kunnen we zelf contact zoeken met de organisatie en de rode knop is voor noodgevallen, waarbij er binnen 10 minuten een medisch team met de helikopter aanwezig is. Overigens gebeurt dat laatste ook wanneer de auto rolt of een hoge inpact krijgt. Dan gaan de noodsignalen automatisch inwerking. Allemaal voor onze veiligheid.

Dan hebben we een tripmeter aan boord om zelf de (tussen) afstanden te kunnen meten van punt naar punt. De Tripy is verplicht vanuit de organisatie om ons te kunnen volgen en hierop krijgen we onze routes op de verbinding op het scherm. In de regularity proeven komt de afstand van note naar note te staan en is er een pijl te zien met de juiste route. Jammer genoeg wordt hier ook onze snelheid mee bij gehouden dus we moeten braaf zijn. BIG Brother. In alle proeven valideert de Tripy onze behaalde waypoints dus veelal is het toch mijn vriend.

Tenslotte hebben we nog een Crisartech aan boord. Dit apparaat geeft onze koers aan, maar omdat we alle gemiddelde snelheden inlezen vooraf, houdt deze de precies te rijden snelheid bij, maar ook of je dus voor of achter je ideale schema ligt. Ook de rijder heeft een eigen scherm hiervan in zijn zicht hangen om de juiste snelheid aan te kunnen houden.

Kortom, als navigator heb je geen tijd om van het landschap te genieten maar ben je continu bezig om alle meters te bestieren. Dan nog te zwijgen over de instructies die overgebracht moeten worden aan mijn piloot. Je kunt begrijpen dat we die paar uur slaap in de korte nachten hier ook optimaal benutten.

~ Anton van Limpt, navigator Audi Quattro (#713)

Vorige bericht

Maik Willems heeft nu al zin in tweede week Dakar Rally

HAIL  – Goedgemutst blikte Maik Willems vrijdag terug op de eerste week van de Dakar Rally. Ja, hij was zwaar, maar al met al bracht de autocoureur van Bastion Hotels Dakar Team het er uitstekend vanaf, samen met zijn navigator Marcel Snijders. En dus blikte hij tijdens de rustdag in Hail vol goede moed vooruit op de tweede week, die zaterdag van start gaat. “Het belangrijkste is natuurlijk dat we de eerste week levend zijn doorgekomen en dat er geen grote rampen zijn gebeurd”, zei Willems vanuit het Saoedische bivak. “Dat is redelijk geslaagd, we hebben maar één dag geklooid zogezegd, maar niet zodanig dat er grote schade is. Dus we gaan vol goede moed de tweede week in.” Willems, een Dakar-veteraan, was opgevallen was dat de eerste week hartstikke wel erg zwaar was. “Eén van de zwaarste eerste weken die ik ooit heb meegemaakt. Het was voornamelijk zwaar voor het materiaal. Vooral door de stenen heeft de auto (een Toyota Hilux, red.) het flink te verduren gehad.” Dame “Technisch is hij perfect in orde maar optisch is de dame er niet mooier op geworden. We hebben veel bomen en struiken gehad, rotspartijen en toestanden. Het team heeft vandaag tijdens de rustdag met name veel aandacht gegeven aan de techniek en het uiterlijk moet er maar even onder lijden.” Hij was bepaald niet de enige met een aan de buitenkant wat gehavende auto. “Overal zijn er schades.” Dat zijn team de auto technisch tiptop voor elkaar wilde hebben was logisch. “Morgen wacht een lange etappe van 828 kilometer naar Duwadimi waarvan 604 kilometer proef. Dat betekent dat we laat zullen aankomen, in het donker dus. We gaan kijken hoe het morgen loopt. We zijn druk bezig met de laatste inspectie van de verlichting zodat we morgenavond goed licht hebben.” Lekker gebarbecued Van echte rust op de rustdag was er dus nauwelijks sprake voor Willems en Snijders. “Maar we hebben met z’n allen lekker gebarbecued tussen de middag. En dan vanavond niet te laat naar bed, want morgen moeten we vroeg weer op!”
 
Lees verder