Eurol in Dakar: eerste overwinning is binnen!

Gepubliceerd op: 06-01-2020 16:33

Vandaag ging etappe twee van de Dakar 2020 vooral over rotsige ondergrond, met veel losse stenen en scherpe rotspunten. Voor alle deelnemers leverde dit de nodige problemen op, vooral omdat het lekke banden regende. Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul hadden maar liefst vier keer een “flat”, waardoor ze zelfs nog een band van teamgenoot Giniel de Villiers moesten vragen om aan de finish te komen. Dat kostte vooral veel tijd, met een vijftiende plaats voor de Nederlander als gevolg.

Binnen het team waren er echter ook volop blije gezichten, want De Villiers werd winnaar van de etappe, ondanks het stoppen bij Ten Brinke, waarmee de eerste overwinning voor een Eurol-rijder in de Dakar 2020 een feit is! Gazoo-teamgenoot Nasser Al-Attiyah had maar 12 minuten langer nodig voor de 393 geklokte kilometers, goed voor een keurige vijfde plaats. Dit was de eerste keer dat het roadbook pas zeer kort voor de etappe was uitgereikt, wat door alle navigatoren dus zeer goed was opgepikt, te zien aan de resultaten.

Fernando Alonso maakte kennis met de harde realiteit in de zwaarste rally ter wereld. Hij raakte een steen, moest lang wachten op de assistentietruck en ging zelf in de weer met ducktape en tie-wraps. Een nogal andere situatie dan hij in de Formule 1 gewend was.

Achter de Gazoo-kanonnen beleefden Tim & Tom ook een sterke dag in The Beast. Met een 26ste plaats waren ze het tweede Nederlandse team in de rally van vandaag, een topprestatie van de tweeling.

Pascal de Baar had ook al zo’n superdag in de Renault truck. Hij reed bij een aantal waypoints zelfs op een zesde plaats, maar aan het einde van de dag verloor hij toch wat tijd bij een verstopt waypoint waar veel deelnemers moeite mee hadden. Resultaat: een achtste plaats waarmee de Riwald-chauffeur de snelste Nederlander bij de vrachtauto’s was. Direct daarachter kwam Mammoet Rallysport al binnen, ook Martin van den Brink en zijn crew hadden een uitstekende special stage achter de rug. Na een zeer lastige dag gisteren, kwam de Renault C460 Hybrid Edition van Gert Huzink vandaag zonder grote problemen uit de proef, de twaalfde plek van vandaag voelde dan ook terecht als een revanche. De Riwald Dakar Team “Fast Assistance” MAN van Ed Wigmans werd 27ste.

Door Peter van Merksteijn werden er met een 51ste plek in het autoklassement geen bijzonderheden gemeld, wat ook gezegd kan worden van Kees Koolen in de side-by-side; ex-MotoGP coureur Jurgen van den Goorbergh navigeerde hem naar een sterke zeventiende plaats.

Vorige bericht

Lieverdink zoekt stenenruimers

“Dat was een lastige dag zeg! Het begon al gelijk vol in het stof, weer met heel veel stenen. Daar deed ik vooral extra voorzichtig met mijn schouder, het is gewoon veel te gevaarlijk omdat ik bang ben te vallen. Als ik op mijn schouder val, kan ik weer naar huis toe, daar heb ik nog geen zin in. Dus ik heb gewoon mijn eigen ding gedaan vandaag, relatief rustig aan. Ook vandaag was het qua terrein een kopie van Marokko, met diezelfde paden door de stenen. In het spoor kan je rijden, maar daarbuiten gewoon niet, omdat daar zo ontzettend veel stenen liggen. Als je naast het parcours raakt en een steen raakt, dan ga je er op de kop af. Gisteren is er mijn Engelse teammaat al naar huis gegaan, eigenlijk door een hele l*llige val, dat moet ik niet hebben. Het werd nog veel lastiger, want als je achteraan start en langzaam rijdt, komen je na een tijdje de auto’s en vrachtwagens achterop. eerst een Mini en daarna vrij snel achter elkaar nog veel meer. Dan moet je aan de kant om ze erlangs te laten.  Dat is best vervelend als je net lekker in je ritme zit en steeds moet stoppen omdat je opzij moet. Sommige vrachtwagens maken dan ook nog eens enorm veel stof, dan is het even wachten omdat het anders levensgevaarlijk is. Vandaag was echt niet de dag om hard te gaan, het was vooral gewoon je ding doen en finishen.” Maar: goeie dag toch vandaag!? “Ja absoluut! Ik wist dat ik vandaag tijd genoeg had, dus dat ik voor het donker binnen kon zijn en dat is het enige wat telt hier. Op het laatst hadden ze een waypoint helemaal verstopt, maar ik had hem wel. Dat vond ik erg leuk want iedereen was aan het zoeken daar, dat was niet normaal hoeveel sporen er stonden. Het plaatje in het roadbook klopte niet helemaal achteraf. Iedereen was aan het kijken waar hij heen moest en iedereen ging de verkeerde kant op. Het was voor mij een beetje ‘gok de goals’ maar dat ging super, ik kon door naar de finish en een kopje soep hier in het bivak.” Nog wensen? “Ik hoop dat het in de tweede week wat meer zand wordt, met die stenige stukken heb ik niks. Die mogen ze van mijn part allemaal opruimen, dus mochten er vrijwilligers zijn, laat ze hier komen en alles aan de kant gooien.”
 
Lees verder