De cijfers spreken voor zich in de Dakar 2020: de door Eurol ondersteunde teams hebben het fantastisch gedaan. In het eindklassement bij de auto’s bezetten de Eurol-teams 2, 5, 7 en 13, waarmee het smeermiddelenmerk uit Nederland laat zien van topniveau te zijn.

Het lukte Nasser Al-Attiyah nèt niet om te winnen, maar na meer dan 43 uur aan racetijd in de geklokte etappes, plus dik 2500 kilometer aan zware verbindingroutes, had de Qatari maar 6 minuten achterstand op winnaar Carlos Sainz. Daarachter was Giniel de Villiers op een vijfde plaats ook zeker niet ontevreden met het resultaat, met de dagoverwinning op Dag 2 als extra bonus. Voor Bernhard ten Brinke was de eerste week nog een lastige, maar daarna ging de Toyota Gazoo fabriekscoureur elke dag harder.

Voor Formule 1 coryfee Fernando Alonso stond zijn eerste Dakar in het teken van een extreem snel stijgende leercurve. Het vinden van de juiste balans tussen snelheid en uithoudingsvermogen ging hem steeds beter af, met als resultaat een tweede plaats in Etappe 8 en vooral het halen van de finish op een geweldige plaats 13, iets wat zeker niet elke rookie gegeven is.

Tm en Tom Coronel hebben ’s nachts in de Dakar nog nooit zoveel kunnen slapen als dit jaar. Elke dag was de tweeling op tijd binnen, waar ze in voorgaande jaren nog zeer regelmatig in het donker met panne in de duinen stonden. Dit jaar was “The Beast” zo goed als foutloos!

In de nog jonge side-by-side klasse lieten Kees Koolen en Jurgen van den Goorbergh de echte Dakar-spirit elke dag opnieuw weer zien. Omdat de CanAm relatief nieuw voor ze was, moest er elke dag geïmproviseerd worden, met als mooi voorbeeld de reparatie van een probleem aan de aandrijfas waarbij een moer van de autokrik bleek te passen. Koolen en “VdG’ wisselden elkaar als bestuurder en navigator af, een combinatie die qua navigatie en snelheid perfect bleek.

Bij de trucks begon de rally vooral moeilijk voor de experimentele Hybride truck van Gert Huzink en zijn Riwald Dakar Team. Na verloop van tijd blesseerde ook hun navigator zich, waarop de crew van de enorme truck nog maar uit twee man bestond. Toch scoorde de Renault daarna nog prima resultaten, met elke Top 10-uitslag als een bewijs van hun doorzettingsvermogen. De snelle assistentietruck van Ed Wigman was zelfs zo snel, dat hij twintigste werd in de einduitslag!

Ook bij Mammoet Rallysport kreeg het team van Martin van den Brink het niet cadeau. Vooral na een nacht sleutelen in de woestijn lieten ze de juiste teamspirit zien, met een 23^ste plaats als officieel bewijs daarvan.