Drie De Rooy Iveco’s in Super Ica, lek boven bij Van den Heuvel

Gepubliceerd op: 15-01-2019 03:25

Met drie Iveco’s versus één Kamaz en een Maz heeft Gerard de Rooy gunstige kaarten in handen voor de achtste etappe van de Dakar Rally. In deze zogenoemde Super Ica starten de top 10 van de motoren, de top 10 van de auto’s en de top 5 van de trucks van de zevende etappe samen vóór de rest. Dankzij de vierde plaats van Federico Villagra en de vijfde plaats voor Maurik van den Heuvel weet etappewinnaar Gerard de Rooy zich gesteund door een sterk team.

Er staat nogal wat op het spel in de achtste etappe, die te boek staat als de koninginnenrit van de Dakar 2019. Gisteravond laat kreeg De Rooy te horen dat hij toch niet de winnaar was van de zesde etappe, maar dat die zege op naam komt van Kamaz-rijder Dmitry Sotnikov met een verschil van 21 minuten. De wedstrijdleiding was vergeten dat te verwerken in de ranglijsten, zodat na de winst van De Rooy in de zevende etappe het klassement er vreemd uit zag. Inmiddels zijn alle resultaten van etappe 6 wel goed verwerkt, maar dat betekent wel dat De Rooy er iets minder gunstig voorstaat dan het zich liet aanzien. Het verschil met Sotnikov is geen 15 minuten, maar bijna drie kwartier. Op de Russische klassementsleider Eduard Nikolaev heeft De Rooy 1.15.28 goed te maken.

Juist in de Super Ica zou dat mogelijk kunnen zijn, zeker nu Nikolaev er alleen voor staat – en slechts mag hopen dat de Wit-Rus Siarhei Viazovich bereid is te assisteren wanneer dat nodig is – en De Rooy twee secondanten bij zich heeft.

Dat heeft hij vooral te danken aan Maurik van den Heuvel, die een uitstekende zevende etappe reed. “Alles was top”, zei Van den Heuvel. “De auto was top, de motor was top, in de cabine was alles top. Ik geloof niet dat ik ooit zo’n zware etappe heb meegemaakt, maar het ging hartstikke lekker. Eén keer zijn we een verkeerde vallei ingereden en we hebben een lekke band gehad, maar verder geen trammelant. Het is zo fijn rijden als er weer vertrouwen is in de techniek.”

Die is er weer. Het lek lijkt namelijk boven. De motorstoring waarmee Van den Heuvel te kampen had, en waardoor hij maar op half vermogen kon rijden, is verholpen. “Het sensortje op het spruitstuk moet een bepaalde lengte hebben en bij het type in mijn auto is dat net iets anders: het moest twee millimeter korter zijn. Dat is nu opgelost en het rijdt fantastisch.”

Voor Van den Heuvel is het de eerste keer dat hij in de Super Ica-kopgroep start. “Het is best spannend. Ik weet nog niet goed wat ik ervan moet verwachten. Het is belangrijk dat wij er met zijn drieën zijn. Het teambelang staat voorop.”

Ton van Genugten had een mindere dag. Hij finishte als zevende en kwam net drie seconden tekort op Sotnikov om voor de Rus te starten. Ook Van Genugten had problemen met de vallei. “Ik kwam niet boven. Na vijf keer proberen zijn we eromheen gereden.” In de duinen liep een band langzaam leeg en omdat het al druk zat was met het in de gaten houden van de bandenspanning besloot monteur Bernard der Kinderen dat het verstandiger was de band te wisselen. Daarna weigerde het bandenaflaatsysteem echter dienst, zodat Van Genugten met een bandenspanning van 1 bar de rest van de etappe reed. “Op de snelle stukken konden we daardoor maximaal 90 in plaats van 120 omdat ik anders de banden aan flarden zou rijden.”

Van Genugten begint zodoende een stuk later aan de Super Ica dan de andere drie Iveco’s. Na de kopgroep van 25, die door elkaar starten op basis van de tijden van de zevende etappe, vertrekken eerst de rest van de motoren en dan de auto’s en de trucks. Dat wil niet zeggen dat Van Genugten de etappe niet zou kunnen winnen, maar om assistentie te verlenen aan Gerard de Rooy of de andere twee Iveco’s zit hij er te ver achter.  

Vorige bericht

Jimmink rijdt op reserve met ‘zjoezjoe’-dag in het vooruitzicht

Elke avond als Martien Jimmink bij de medische dienst komt om zich te laten verzorgen, maakt hij een praatje met de dokter. Na afloop van de loodzware zesde etappe waarschuwde zij Jimmink niet alleen voor etappe 7, maar ook voor de achtste. “Dat zou een ‘zjoezjoe’-dag worden, zei ze. Ze is Française of Italiaanse, dat weet ik niet precies. Maar ik dacht: dat klinkt als ‘zozo’ en dat lijkt me niet best. Dus ik heb op reserve de zevende etappe gereden, met morgen in het achterhoofd.” Ook de zevende etappe viel niets mee. De lus van 331 km rond San Juan de Marcona bestond voor minstens een derde uit duinen. “En wat voor duinen. Ik kwam wéér niet boven. Met één duin ben ik een uur aan het vechten geweest. Ik ben eromheen gereden, maar toen miste ik een waypoint. Het ergste was nog dat de trucks er ook kwamen toen ik daar aan het martelen was. Toen die Russische Kamazzen het naar de kloten hadden gegraven, kwam ik al helemaal niet meer boven natuurlijk.” Jimmink verbaasde zich erover dat overal langs de route tot diep in de duinen aan toe, mensen staan. “De organisatie stopt heel wat spektakelstukken in de route en juist op de moeilijkste stukken staan de meeste mensen. Hoe komen die daar? Ongelooflijk, als je weet wat wij er allemaal voor moeten doen.” Na zeven dagen is het beste er wel af bij Martien Jimmink, al ging het maandag beter dan zondag, toen hij echt tot het gaatje moest. “Ik heb goed gegeten, goed geslapen, mijn darmen zijn rustiger en ik ben redelijk bijtijds weer in het bivak. Ik ben gezegend met het HT Rally Raid-team. Floor kleurt mijn roadbook, zodat ik rust kan pakken en me kan verzorgen. Ik heb wat last van mijn armen en polsen, dus daar wil ik even voor naar de massage en er een zalfje op laten smeren en dan moet mijn kont nog worden afgeplakt, want die wond gaat maar niet dicht. “Ik hoop dat het morgen (dinsdag) een beetje meevalt, maar ik zie er tegenop. We starten laat, pas om 10 uur en het is 360 km. Daar heb ik dus tien uur te tijd voor voordat het donker is. Normaal zou je zeggen: ‘Dat kun je fietsen Jimmink’, maar dat is niet zo. Je haalt snelheden van hooguit 65, 70 in die duinen, dus dat wordt krap aan. Ik ben er bang voor.”  
 
Lees verder