Dinsdag 3 januari – Ruim 800 km waarvan 275 km getimed stond er vandaag voor de Dakar deelnemers op het programma. Aankomst was in San Miguel de Tucuman, een plaats in Argentinië waar de Dakar karavaan eerder ook al eens neerstreek. Met temperaturen tussen de 35 en de 40 graden is het nog steeds bloedheet in het gebied waar de deelnemers zich bevinden. Dat zal over een paar dagen wel anders worden als de rally in Bolivia neerstrijkt. Maar zover is het nog niet. Voor Bastiaan werd het nog warmer dan voor sommige andere deelnemers. Dat kwam omdat het er tot twee keer toe op leek dat hij de start van de tweede etappe niet ging halen. Bastiaan: “Alvorens we aan de proef konden beginnen moest er een verbinding van bijna 500 km worden gereden. Na ongeveer 300 km hield de quad er ineens mee op. Toen ik stil langs de weg stond rook ik benzine. Een benzineslang bleek gescheurd, hoe is het mogelijk. Er is een extra tankje op de quad gebouwd, misschien dat het daar mee te maken heeft. Ik heb een andere brandstofslang in kunnen korten en had toen genoeg slang over om de andere te repareren. Pffff, ik kreeg het even heel erg warm. Maar nog geen half uur later hield de quad er weer mee op. En andere slang, die ik niet zomaar kon vervangen, was over de lengte opengescheurd. Ik weet niet wat die Argentijnen voor benzineslangen gebruiken maar goed zijn ze in ieder geval niet. Ik zag even geen oplossing om dit probleem te verhelpen maar gelukkig stopte er een Argentijn die me vertelde dat hij thuis wel goede slangen had liggen. Dat ‘thuis’ was gelukkig maar een paar minuten rijden. Binnen tien minuten was hij terug met de juiste slangen en kon ik een en ander repareren. Net op tijd was ik bij de start van de proef. Kees Koolen had ’s morgens ook al problemen gehad, de iritrack werkte bij hem niet goed. Je kunt beter beginnen.” Eenmaal in de proef was het rijden voor Bastiaan geen probleem. Wat brede paden, niet zo heel bijzonder. Bastiaan: “Maar opeens hoorde ik een raar geluid bij de motor. Ik ben zo goed en zo kwaad als het kon een stuk van de piste gereden om een schaduwplekje te vinden. Sleutelen bij 40 graden aan een warme quad is niet bepaald een pretje. Het geluid bleek uit de ruimte te komen waar zich een aandrijfriem en een koelvin bevinden. Daar zit een beschermkap omheen. Toen ik die verwijderde viel er wat rommel, steentjes, uit. Gelukkig was de aandrijfriem niet beschadigd, alleen de kap was wat kapot. Waarschijnlijk is er een steen doorheen geslagen. Nadat ik de zaak weer in elkaar had gezet en een stukje had gereden waren er geen bijgeluiden meer. Maar echt vertrouwen deed ik het niet meer. Dat is de reden waarom ik in ‘veilige modus’ naar de finish ben gereden. De monteurs moeten vanavond maar eens goed kijken wat er precies aan de hand is geweest. En alle benzineslangen vervangen”.