‘Zware etappe’ viel Paul Spierings mee

Gepubliceerd op: 14-01-2019 19:40

Na de klapper die Paul Spierings maakte in de zesde etappe stond hij een beetje beurs aan de start van de zevende rit van de Dakar Rally: een special stage van 331 km. Na afloop daarvan was hij dan ook blij dat hij de dag goed door was gekomen. Meer dan goed zelfs: Spierings kwam als snelste Nederlander aan de finish op de 37ste plaats.

Spierings had zich na afloop van de zesde etappe bij de teamarts van Team De Rooy laten behandelen aan zijn verwondingen. Zo werd zijn verdraaide knie strak ingetapet, zodat hij er zo min mogelijk last van had. “De eerste 100 km heb ik het nog wel gevoeld en had ik moeite met schakelen”, vertelt Spierings. “Ik ben aan het wiel van Edwin Straver gaan zitten. Die weet het wel: het is zijn tweede Dakar. Toen ik weer een beetje in het ritme was gekomen, ben ik gaan versnellen.”

De zevende etappe stond te boek als een bijzonder zware. In de beschrijving had de organisatie met een overvloed aan uitroeptekens gewaarschuwd dat er zeker mensen in de duinen zouden moeten overnachten. “Als dit zo’n zware moest zijn, viel het wel mee”, vindt Spierings. “Het was veel zand, er waren veel duinen, maar niet overdreven moeilijk. Wat het lastig maakte, was een zandstorm, maar ook daar ben ik goed doorheen gekomen.” In het klassement staat Spierings ondertussen op de 35ste plaats.

Vorige bericht

De Rooy maakt indruk in zware zevende etappe

In de duinen van de zevende etappe van de Dakar Rally heeft Gerard de Rooy een tik uitgedeeld aan de concurrentie. Met grote overmacht schreef de kopman van Petronas Team De Rooy Iveco de etappe op zijn naam. Hij pakte 34 minuten op klassementsleider Eduard Nikolaev. Iveco-teamgenoot Federico Villagra kwam als derde truck aan de finish op 43 minuten van zijn kopman. Halverwege de etappe leek er een stunt in de maak, toen de vier Iveco’s als 1, 2, 3 en 4 doorkwamen in de tussenstanden, met Ton van Genugten als snelste van het kwartet. Ook Maurik van den Heuvel had een poosje de snelste tussentijd in handen. Dat was echter nog voor de zwaarste duinensectie van de dag, waar De Rooy als onbetwist de sterkste voor de dag kwam. Voor de duinen reed hij samen op met teamgenoot Federico Villagra, met de beide Kamazzen van Eduard Nikolaev en Dmitry Sotnikov een paar minuten achter de Iveco’s. Halverwege de duinen verloren De Rooy en Villagra elkaar uit het oog. De Argentijn kwam even later wel zij aan zij met Nikolaev door het volgende meetpunt. Sotnikov, de nummer 2 in het klassement, zag zijn marge op De Rooy toen al slinken van 1 uur 40 naar virtueel twaalf minuten. “Het waren moeilijke duinen, waarop je veel kon verliezen”, vertelde De Rooy direct na de finish van de proef van 331 km, waar hij 4 uur, 47 minuten en 27 seconden voor nodig had. “We hebben zelf ook geluk gehad. Eén keer zaten we bijna vast. Als ik één seconde later was geweest, hadden we moeten graven. Eventjes daarvoor lagen we bijna op de kant.” Dat was voor De Rooy het signaal om het tempo wat te laten zakken. “Een beetje. We hebben flink doorgereden, maar niet te veel geriskeerd. Het laatste stuk, toen we uit de duinen waren, heb ik wel gepusht. Daar mag je niets laten liggen.”
 
Lees verder