Willems trots op behalen finish Dakar Rally 2023 

Gepubliceerd op: 15-01-2023 14:56

Maik Willems en Rob van Pelt hebben de medaille voor het finishen van de Dakar Rally binnen. De coureur van het Bastion Hotels Dakar Team spreekt over de zwaarste Dakar in jaren: “Als je deze finisht, mag je best trots zijn en zeker na wat mij meegemaakt hebben. Deze telde mee.”

Zondag stond er nog een afsluitende rit van 136 kilometer op het programma. Daarin geen duinen, maar wel blubber, modder en een stuk strand. Willems was blij dat hij de finish van de proef bereikte. “De laatste dagen hebben we behoorlijk afgezien”, zegt hij. “Met die val in de elfde etappe heb ik een aardige tik voor m’n kop gehad en daar heb ik wel last van. Het is niet anders, maar ik ben blij dat het niet nog drie dagen langer duurde.”

Willems en Van Pelt kregen niets cadeau in deze editie, maar zijn na veertien etappes wel de beste Nederlandse equipe op de 35ste plek bij de auto’s. Willems kijkt met voldoening terug. “Alles zat erin, het was superzwaar. Voor mij is het een van de zwaarste die ik heb meegemaakt. Er zat veel meer zand in, een goedmakertje van de afgelopen jaren.”

Terugkijkend op de rally is de negende etappe het hoogtepunt voor Willems. “Ik vond het mooiste moment wel dat we uit het moeras konden komen”, zegt de routinier. “Rob koos ervoor om te rijden door het diepste water, daar durfde niemand doorheen en was onaangeroerd. Dat vond ik een geweldig leermoment. Het water kwam metershoog, maar dat vond ik een sensationele truc van Rob.”

Voor Willems was het zijn zevende finish in negen Dakar-deelnames, Van Pelt finishte voor de zestiende keer. “Daar doe je het voor, de medaille is de kers op de taart. Op deze mogen we best trots zijn.”

Vorige bericht

Van Kasteren: “Ik had maar één doel”

Aan de finish van de laatste proef was Janus van Kasteren erg blij. Hij won zijn allereerste Dakar Rally in de Iveco, na een eerste week met problemen. Hij kwam ook maar met één doel naar de 45e editie van de rally en dat was winnen. In 2022 finishte de Brabander als eerste achter de Kamaz-trucks, dus het was een realistische ambitie. In de eerste week leek het niet te gaan gebeuren voor Van Kasteren. Er waren te veel probleempjes met de Iveco van Team De Rooy. In de tweede week viel het de goede kant op voor de Dakar-winnaar. “Ik had een vrij grote bek al het hele jaar, maar ik finishte achter Kamaz dus ik moest nu wel winnen. Dat moet je dan nog maar waar maken, niet veel pech hebben en wel wat geluk. Die pech was er wel op het begin, maar als we reden dan waren we een van de snelsten.” Hij keek ook met bewondering naar zijn teamgenoot Mitchel van den Brink. “Mitchel is echt een opkomend talent. Met de snelheid zit het wel goed, een aantal lekke banden kostte hem teveel tijd. Hij moet nog wat meer ervaring op doen, maar komt er wel.” Van Kasteren dacht ook even terug aan zijn overleden teamgenoot Ton van Genugten. “Ik zou vorig jaar met hem samen gaan rijden, maar het had helaas nooit zo mogen zijn. Ton was een super sympathieke vent en kon ook hard rijden. Als hij er nog was geweest dan had hij hier misschien wel als winnaar gestaan.” Op de vraag of Van Kasteren volgend jaar weer aan de start staat, antwoordde hij: “Eigenlijk moet ik mijn titel gewoon komen verdedigen. Je kunt er niet zomaar tussenuit naaien.”
 
Lees verder