Willems: klem in doodlopende vallei en vijf kapotte banden
Je kon er eigenlijk niet verkeerd rijden, zo smal was de canyon waar de auto’s in de derde etappe van de Dakar Rally doorheen moesten. Maar Maik Willems slaagde er toch een doodlopende inham uit te zoeken, waar hij minstens een kwartier in vast stond. “Het was te smal om te draaien en 50 meter achteruit terug ging ook niet vanzelf. Daar hebben we wel even staan rotzooien. Ach ja, kan gebeuren.”
De wedstrijdproef van 331 km op de route van San Juan de Marcona naar Arequipa was een taaie, waar menig topcoureur niet zonder kleerscheuren doorheen kwam. Willems en zijn navigator Rob van Pelt hadden in vergelijking daarmee niet te klagen. “Natuurlijk zijn wij ook aan het zoeken geweest in het begin, net als iedereen”, zei Willems. “Het waren mooie duinen, best stevige dingen. Daar kwamen we wel goed doorheen.”
De Bastion Toyota kwam in elk geval niet vast te zitten, zoals aantal toppers. Wel hadden Willems en navigator Rob van Pelt te maken met drie lekke banden plus twee die eraf liepen. “Ik had de keus: of een heel diep gat, of het risico van aflopen van de voorwielen. Het werd het laatste. En later nog een gewone lekke band en een dubbele klapper, inclusief de velgen naar de kloten, bij het passeren toen ik – dom, dom – uit het spoor ging.
Bij deze klapper kwamen we dus reservebanden tekort, want die hadden we al gebruikt. Rob, met de gouden handen, is er in geslaagd zonder materiaal een band weer op een velg te krijgen en zo konden we dus de laatste 150 km rustig naar de finish rijden.”
