Veel voertuigen kwamen niet ongeschonden uit de 390 kilometer lange vierde etappe van de Morocco Desert Challenge, van Assa naar Foum Zguid. De vele stenen en rotsen, talloze paden en een strook van 50 kilometer kamelengras op het einde van de proef, eisten hun tol. Vele auto’s bereikten met schade of achterop de bezemwagen het bivak. Etappeoverwinningen waren er voor Joan Pedrero, Philippe Pinchedez, Erik van Loon en Ton van Genugten.

Motoren

De gebruikelijke koplopers Joan Pedrero en Skyler Howes gingen er ook in de vierde etappe al rap vandoor om een gigantische voorsprong op te bouwen op de rest van het veld. Nummer 3, Petr Vlcek, had ruim een uur méér nodig voor de 390 kilometer dan het duo vooraan.

“Het was een gecompliceerde, lange dag”, vond Pedrero. “De vele stenen en het kamelengras aan het eind maakten het zwaar. Ik was blij dat ik fysiek sterk genoeg ben om niet te vallen.” Pedrero en Howes reden opnieuw vrijwel de hele tijd samen op. “We wisselden steeds van positie”, vertelde Howes. “Als hij een foutje maakte, pakte ik de kop weer, als ik stopte om te kijken, kwam hij weer voorbij.”

De Amerikaan vond het vooral mentaal veeleisend. “Stel je voor: er komen vijf paden samen op een punt, er gaan er vier naar links en maar één van die vier is het juiste. We zijn vaak gestopt om te kijken.” Howes was blij dat Pedrero erbij was en zei veel te hebben geleerd van de Spanjaard. “Hij is slim en heeft veel ervaring met navigeren. Hij heeft me veel trucs laten zien die het navigeren gemakkelijker maken.”

Vanaf woensdag komen er meer duinen in de proeven en dan zal samen rijden minder goed mogelijk zijn. Het verschil van slechts 50 seconden (nu in het voordeel van Pedrero) zal dan waarschijnlijk groter worden. Voor Howes is de opdracht voor de komende etappes duidelijk: “Zo hard mogelijk rijden en zo min mogelijk fouten maken.”

Dirk Boerboom was op de zesde plaats de beste Nederlander van de vierde etappe. Hij startte ver achteraan, maar kon door navigatiefoutjes van anderen – en een beetje geluk – veel terrein goedmaken. “Na de broodjespauze kwamen de eerste trucks voorbij en in het stof reed ik helemaal verkeerd. Ik kon de weg terug naar het laatste punt niet vinden, maar zag op een gegeven moment in de verte een stofwolkje. Ik heb de gok genomen en ben erheen gereden. Ik kwam precies uit bij het volgende waypoint dat ik moest hebben. Ik zag bijna geen motorsporen, maar er reden wel trucks, dus ik wist dat ik goed zat.”

Auto’s

Na een moeilijke dag ging klassementsleider Erik van Loon als vijfde auto en achter een truck van start in de vierde etappe. In het stof van andere deelnemers reed de Nederlander in totaal vier banden lek. “Wat hebben we veel meegemaakt vandaag”, verzuchtte hij aan de finish, waar hij als eerste arriveerde. “Steeds als we iedereen hadden ingehaald, reden we een band kapot op de stenen. We hadden de mazzel dat we bij de lunchstop een reservewiel van iemand anders konden lenen. We hebben op eieren gereden om aan de finish te komen. We willen namelijk graag de rally winnen en dat doe je niet op één dag. In het laatste deel was gelukkig wat meer zand. Daar hebben we het gas er goed op gehouden om als eerste te finishen.”

In het klassement deed Van Loon goede zaken: zijn naaste concurrent Paulo Ferreira kwam op meer dan een half uur achterstand aan de finish, zodat het verschil nu 41 minuten is.

Trucks

In de derde etappe moest Ton van Genugten de etappewinst nog uit handen geven in de slotfase, maar in de vierde behaalde hij dan toch een klinkende zege, waarmee de rijder van Team De Rooy naar de tweede plaats in het klassement steeg. Gedurende de dag was de hele tijd stuivertje wisselen tussen Aliaksei Vishneuski (MAZ), Roeland Voerman (Veka MAN) en Van Genugten. “De MAN had de MAZ al ingehaald toen ik ze allebei voorbij reed. Even later kwamen beiden wel weer langs, toen wij in een rivierbedding met de ophanglager tegen een steen waren gereden. Die moesten we met een hamer weer recht slaan. Maar dat viel op zich wel mee, dat kostte niet veel tijd.”

Het duurde niet lang voor Van Genugten Vishneuski weer in het vizier kreeg en er voorbij kon. Op het laatste stuk kamelengras denderde hij vervolgens de MAN van Voerman weer voorbij. Trucks met starre assen zijn over het algemeen niet blij met die harde bulten, maar met zijn truck met onafhankelijke wielophanging was dat voor Van Genugten geen probleem. “Ik kon Voerman wel zó hard voorbij. Het was geweldig.”

Alleen in die laatste 50 kilometer al pakte Van Genugten een kwartier op de klassementsleider. Met een verschil van 17 minuten op Voerman stuurde Van Genugten de Iveco het bivak in. Daar bleek ’s avonds dat Voerman een tijdstraf van vijftien minuten had gekregen, waardoor de leiding in de tussenstand in handen kwam van zijn teamgenoot Peter Versluis. Van Genugten staat nu tweede op tweeëneenhalve minuut. De tweede plaats in de etappe werd toebedeeld aan Jan van de Laar.