De top van de motorrijders zat dicht bij elkaar aan het eind van de vierde etappe, over 271 kilometer van Oum Jrane naar Merzouga. Het verschil tussen de eerste vier (Pedro Bianchi Prata – Harite Gabari – Rob Smits – Kim de Rycker) bedroeg slechts 5 minuten en 25 seconden. Dat was niet genoeg om De Rycker van de (voorlopige) troon te stoten, maar de verschillen in het klassement werden wel kleiner.
Wat Pedro Bianchi Prata betreft, was de vierde etappe de leukste tot nu toe. “Alles was er mooi aan: de omgeving, de duinen, de navigatie. Een perfecte stage. Ik vind dat de organisatie het sowieso goed doet. Ze brengen ons naar de mooiste plekken van Marokko.”
De winst in de etappe dankte de Portugees aan Harite Gabari, een van zijn grootste concurrenten op de tweede plaats in het klassement. “Bij de tankstop lag ik nog vierde”, vertelt Bianchi Prata. “Ik kon de kopgroep bijhalen en de leiding nemen, maar op 120 kilometer voor de finish brak het papier van mijn roadbook. Ik was net gestopt om het te plakken toen Harite voorbij kwam. Ik ben bij hem aangehaakt – wel even gevraagd of dat goed was natuurlijk – en heb hem gevolgd tot aan de finish. Als ik even moest lossen vanwege het stof, wachtte hij op me. Hoe aardig is dat wel niet?”
De rit door de duinen was voor de Honda-fabrieksrijder alleen lastig omdat het midden in een zandstorm was, waardoor het zicht slecht was. “Dat de gps open staat en het dus eigenlijk alleen maar een kwestie is van de pijl volgen, had voor mij niet gehoeven. Te gemakkelijk. Maar ik begrijp dat de organisatie dat doet voor de veiligheid van de amateurs die nog niet zo veel ervaring hebben met rijden in de duinen.”
Of hij aan de resterende drie dagen genoeg heeft om zijn achterstand (opgelopen door een voedselvergiftiging) van 38 minuten op Kim de Rycker in te lopen, betwijfelt Bianchi Prata. “Ik heb mijn zinnen gezet op de etappe van morgen, maar ik zal ‘m moeten openen. Eigenlijk had ik vandaag beter niet kunnen winnen. Ik zal het van snelheid moeten hebben in de duinen, en van techniek en navigatie op de stukken tussen duinen in. Geen fouten maken en de snelheid hoog houden: daar zal het op aankomen.”
Navigatie is niet het sterkste punt van Rob Smits in deze rally, maar de vierde etappe verliep ‘super’. De snelle pistes afgewisseld met technische stukken en de duinen op het eind lagen Smits goed. “De duinen gingen echt perfect. Het zicht was slecht door de hoogstaande zon en de harde wind. Pas toen wij net in het bivak waren, begon het serieus te waaien. Daar hebben we geluk mee gehad.”
De navigatie was ook in deze etappe lastig en dat kostte Smits een mogelijke etappewinst. Hij verloor 1.55 op Bianchi Prata; evenveel als Gabari. “En die hebben samen gereden en dat kost tijd. Ik heb het aan mezelf te wijten, want ik heb net iets te veel foutjes gemaakt met navigeren. Op een gegeven moment kwamen we elkaar allemaal tegen. Iedereen was aan het zoeken.” Met de derde plaats in zowel de etappe als het algemeen klassement is Smits dik tevreden. “Maar de verschillen zijn klein. In de etappe van morgen mag ik niet te veel verliezen. Dat wordt een spannende dag.”
Als ze geen gekke dingen doet, wint Ekaterina Zhadanova het damesklassement van de Morocco Desert Challenge zonder moeite. Haar enige concurrente (Floor Maten) viel gisteren met een schouderblessure uit. Maar de Russische wil nergens op vooruit lopen. “We zijn er nog lang niet”, weet ze. “Het is een zware rally. Het rijden is zwaar, de navigatie is moeilijk, de dagen zijn lang en ik doe ook het onderhoud van de motor zelf. Elke dag is een verrassing en dat is wel erg leuk.”