Wiljan van Wikselaar was aan de elfde etappe van de Dakar Rally begonnen met het idee dat hij nog wat energie moest overhouden voor het zwaarste deel van de proef. Dat deel kwam alleen maar niet en dus kwam de Harskamper aan het eind van de dag tot de conclusie dat hij te behouden van start was gegaan.

De organisatie had de voorlaatste etappe van de Dakar aangekondigd als scherprechter in de verschillende klassementen, maar ook als laatste serieuze opgave voor de coureurs die vechten om de finish in Jeddah te halen. Van Wikselaar ging met die woorden in het achterhoofd van start in de 345 kilometer lange proef, maar kwam bij terugkomst in het bivak tot een andere conclusie. “Ik vond het eigenlijk wel meevallen”, vertelde Van Wikselaar. “Het was in de duinen moeilijker omdat ze zo zacht waren, maar er zaten ook wel harde en mooie duinen tussen. Ik was heel rustig begonnen omdat het zo zwaar zou worden, maar achteraf denk ik dat het te rustig was. Dat zwaarste punt kwam maar niet en ik was steeds energie aan het sparen. Rijden in de duinen is natuurlijk altijd wel zwaar, maar het viel uiteindelijk toch heel erg mee.”

Het enige momentje kwam al in de eerste vier kilometer van de proef, waar het parcours bezaaid lag met stenen in allerlei soorten en maten. Het verborgen waypoint daar was niet eenvoudig te vinden. “In het begin kregen we wat stenen en maakte ik een navigatiefoutje, maar dat deed volgens mij iedereen verkeerd”, aldus Van Wikselaar. “Er hing heel veel stof en ik zag al rijders terugkomen die dat punt ook net gemist hadden. Toen keek ik en had ik het ook mis. Die heb ik opgehaald, maar iedereen klaagde over dat punt. Dat is de enige fout die ik qua navigeren gemaakt heb, verder ging het gewoon prima.”

Na zijn worsteling eerder in de week gooide Van Wikselaar de knop woensdag om met een sterke rit, hij vervolgde dat donderdag opnieuw met een mooie dag. “Ik wilde geen gekke dingen doen, maar ik heb gewoon een goed tempo gereden. Aan het begin van de proef heb ik echt heel langzaam gereden. In de duinen kon ik nog wel wat goed maken, maar het zand was zo zacht. Ik heb wel vier keer vastgestaan op de zachte plekken. Dan val je ook wel eens, dat was onschuldig, ik kwam net niet boven op een duin en trok de motor terug. Dan val je een keer om. Dat kun je geen echte crash noemen.” Met de finish in het zicht nam Van Wikselaar zelfs nog even tijd om te genieten. “Sommige stukken heb ik wat rustiger gereden omdat het landschap zo mooi was, je moet er na een paar van die klotedagen toch ook wel een beetje van genieten.”

In het klassement staat Van Wikselaar met nog 163 kilometer aan special stage te gaan op de 44ste plaats.