Van Steenbergen voor donker aan de finish

Gepubliceerd op: 11-01-2022 19:22

Dat Henri van Steenbergen en Eyck Willemse voor het donker aan de finish van de etappe waren, is nog niet vaak voorgekomen in de Dakar Rally 2022. Daarom bleven de mannen van Oryx Rallysport bij het eindpunt van de negende etappe even genieten van de zonsondergang alvorens de verbindingsroute naar het bivak in Wasi Ad-Dawasir op te gaan.

Van Steenbergen en Willemse waren iets te laat bij de start van de negende etappe, een lus van 287 kilometer, omdat ze op de verbindingsroute naar de start van de proef nog een probleem met een wiellager moesten oplossen. Van start tot finish hadden ze 4 uur en 16 minuten nodig gehad. “Het verliep best vlot”, vond Van Steenbergen. “In de duinen zaten wat tricky stukken, met steile gaten en knippen achter en tussen de duinen. Je moest echt goed kijken. Deed je dat, dan was het goed te doen.”

Van Steenbergen had in de duinen wel even een déjà-vu van de Dakar Rally in 2018 in Peru, toen hij langs een duinpan kwam die vol stond met auto’s en trucks. Destijds duurde het een hele dag voor Van Steenbergen uit het duinpan was, wat de volgende dag tot uitvallen zou leiden. “Ik dacht meteen ‘dat gaat me niet nog een keer gebeuren, dat ik vast kom te staan in zo’n duinpan’. Gelukkig was het zand hier redelijk hard, maar de helling was wel steil. We konden in één keer boven komen, zij het op het laatste pufje vermogen boven komen. Dat was wel een opluchting.”

De rest van de etappe verliep probleemloos voor Oryx Rallysport, met dus een vroege finish. “Dat is voor de monteurs ook wel een keer fijn”, zei Van Steenbergen. “Afgelopen nacht waren we pas om half één in het bivak en hebben ze tot vijf uur doorgewerkt. Nu kunnen ze ook een keer een beetje bijtijds naar bed.”

Foto: Oryx Rallysport

 

Vorige bericht

Zuurmond voorzichtig in het stof van etappe 9

In de bloedsnelle negende etappe van de Dakar Rally 2022 was weinig te winnen, maar alles te verliezen. Gerrit Zuurmond voelde er weinig voor zijn MAN tegen een rotsblok of een andere truck te parkeren en deed dus voorzichtig aan in het stof. De negende etappe, een lus van 287 kilometer bij Wadi Ad-Dawasir, bood de deelnemers heel veel snelle paden, waar met gemak de maximum snelheid van 140 kilometer voor de trucks werd gehaald. De snelle piste werd afgewisseld met stukken met stenen, die de snelheid er fors uit haalden, en wat duintjes. Die vond Gerrit Zuurmond nog best lastig. “Doordat de zon hoog stond, was er bijna geen diepte te zien”, vertelde hij bij terugkeer in het bivak. Zonder schaduwen is moeilijk te zien waar een afdaling ophoudt en of er ‘etages’ in zitten. Op de snelle paden had Zuurmond het goed naar zijn zin. “Daar komt de MAN volledig tot zijn recht”, merkte hij. “Dan is ie echt sterk. We reden een tijdje samen op met William de Groot. Onze MAN is sneller dan zijn DAF, is mijn indruk, maar William durft in het stof veel meer risico te nemen dan ik.  Ik begin daar niet aan. Ik heb geen zin om in het stof tegen een rotsblok te rijden, met nog drie dagen te gaan. En met William heb ik al een keer een aanrijding gehad, op de laatste dag van de Morocco Desert Challenge. Dus ik heb hem de ruimte gegeven.” Met de 24ste tijd aan de meet van de etappe was Zuurmond tevreden. “Zoals ik al zei: er zijn nog drie dagen te gaan en je bent er pas bij de finish.”
 
Lees verder