Van Steenbergen en Willemse sluiten weer aan

Gepubliceerd op: 04-01-2022 20:34

Nadat ze de tweede etappe van de Dakar Rally 2022 hadden benut om uit de eerste etappe te komen en naar Al Qaisumah te rijden, sloten Henri van Steenbergen en Eyck Willemse in etappe 3 weer aan. En hoe. Het duo van Oryx Rallysport sloot de rit af als 63ste, in 4 uur en 59 seconden. Dat was twintig minuten minder dan topcoureur Bernhard ten Brinke nodig had voor de 255 kilometer.

Ten Brinke stond weliswaar lang stil met technische ellende, maar dat drukte de pret voor Van Steenbergen niet. “Echt? Die uitslag wil ik uitprinten. Die ga ik inlijsten.” Een opkikkertje als deze kon hij wel gebruiken, na een gevecht met de pechduivel dat twee dagen duurde. Aan de start van de derde etappe stond de Desert Warrior van Rally Raid UK er weer piekfijn bij. En gedurende de dag bleef de auto lopen als een zonnetje.

“Helemaal achteraan, maar we zijn vloeiend door de proef gereden”, vertelt Van Steenbergen na afloop. “We zijn er eens goed voor gaan zitten. We willen toch graag laten zien dat we het echt wel kunnen. Het ging super. We hebben lekker kunnen rijden en zijn als een kogel door de duinen gegaan.”

Zelfs in de duinen kon Van Steenbergen de snelheid er goed in houden. “Alles boven de 50 kilometer per uur en dat is voor onze auto best uniek”, zegt hij. “Het is tot nu toe niet wat het had moeten zijn, door die kapotte waterpomp in het begin van de eerste etappe, maar we rijden nog.” Buiten competitie weliswaar, met 38 uur straftijd, omdat ze een dag hebben overgeslagen, maar de ervaring telt. “We komen zeker nog een keer terug om wél die medaille op te halen, maar voorlopig gaan we gewoon elke dag proberen aan te komen voor de eer.”

Dat het in de derde etappe vlotjes ging, is goed nieuws voor de vierde etappe, want dat is de langste van deze Dakar, met een proef van 465 kilometer die de deelnemers naar Riyad brengt.

 

Vorige bericht

Pol heeft mooie dag op ‘haar’ terrein

Nadat Mirjam gisteren ‘overleeft’ had, een goede nachtrust kon nemen en voor aanvang van de special paracetamol in had genomen, leek Mirjam enorm opgeknapt. “Ik heb een mooie dag gehad! Dit is mijn terrein. Eigenlijk heb ik de hele dag, samen met een andere motorrijder, heerlijk door de duinen gereden. Gisteren hebben ze mijn vering nog aangepast en daar heb ik vandaag zeker profijt van gehad. Over de gehele dag heb ik een paar paracetamol-tabletjes genomen en zo lukte het mij om de griep te onderdrukken.”Het was voor de deelnemers vroeg vanmorgen en dat is voor morgen zeker weer het geval. Doordat het marathonbivak letterlijk en figuurlijk in ‘het water viel’ moesten de deelnemers wel geloven aan lange verbindingsroutes richting het bivak van Al Qaisumah. En het was wederom verschrikkelijk koud op de verbindingsroute maar… nu was Mirjam daar helemaal op voorbereidt; als een Michelin-mannetje had ze letterlijk ongeveer elk shirt en elke jas die ze maar kon vinden aangetrokken. “Het zag er waarschijnlijk niet uit, maar ik heb het niet koud gehad. Hier in het bivak moest ik laagje voor laagje afgepeld worden!”, vertelt Mirjam met de vertrouwde lach weer in haar stem. “Ik heb mijn spullen alweer geordend en klaarliggen voor morgen, ik ga nu een lekkere warme douche nemen, lekker wat te eten halen en ik duik vroeg het bed in. Op naar de dag van morgen”, laat Mirjam nog weten. En dat is exact wat zo belangrijk is, de ‘Dakar-mantra’; douchen, eten, slapen, rijden en herhalen…
 
Lees verder