Van den Heuvel met tranen in de ogen naar de finish

Gepubliceerd op: 15-01-2017 00:56

Iedereen rijdt hetzelfde parkoers (als het goed is) maar iedereen rijdt een andere Dakar Rally. Maurik van den Heuvel wist aan de finish van de editie 2017 niet wat hij liever heeft: fluitend naar de tiende, elfde of twaalfde plaats rijden, of met alle mogelijk inspanningen de finish bereiken op de 27ste plaats. “Eerst dacht ik het eerste, maar nu ik hier sta, na alles wat we hebben overwonnen, denkt ik dat de Dakar misschien we zo moet zijn. De voldoening van het halen van de finish is enorm.”

Wel drie, vier keer had Van den Heuvel gedacht dat het over en uit was, dat de Scania van Team DakarSpeed niet meer aan de gang te krijgen was. Maar elke keer lukte het toch weer om een oplossing te vinden, de etappe uit te rijden en de volgende dag weer te starten. “We hebben zo veel overwonnen. Ik zat met de tranen in mijn ogen achter het stuur de laatste kilometers”, bekent Van den Heuvel. “We hebben tiende gestaan, achtste zelfs en toen was ik teleurgesteld toen we naar de zeventiende plaats zakten. Maar nu ben ik als een kind zo blij dat we aan de finish staan en de klassering weet ik niet eens meer. En toen bedacht ik dat de Dakar misschien wel zo moet zijn. Het móet zwaar zijn, je móet er moeite voor moeten doen. Ik vraag me af of de voldoening en de ontlading net zo groot zijn als je fluitend tiende wordt. Ik geloof het niet.”

Wat zwaar meetelde in de emoties van Maurik van den Heuvel was dat hij op de voorlaatste dag nog had gezien hoe maatjes als Vick Versteijnen en Pascal de Baar hun Dakar moesten afschrijven. “Het is niet vanzelfsprekend dat je het haalt. Ik had zo te doen met die jongens. Vick die met de finish in zicht uitvalt, Pascal die op de voorlaatste dag een dik verdiende vijfde plaats kwijtraakt en blij mag zijn dat hij de finish nog haalt.”

Juist het overwinnen van de tegenslagen maakte de Dakar mooi, vindt Van den Heuvel. “De strijd met de elementen, de natuur, maar ook de techniek. Ik heb wat zitten vloeken. Niet alleen omdat er proeven werden afgelast vanwege het slechte weer – dat hoort er ook bij en van de lange verbindingen over de weg heb je net zo te lijden als van het rijden van een special. Ik heb ook gevloekt om de techniek die ons in de steek liet. Maar misschien ligt het helemaal niet aan het materiaal, maar komt dat ook wel omdat het stiekem toch een veel zwaardere Dakar was dan we dachten. We moeten het thuis eens allemaal goed evalueren en uitpluizen.”

Vorige bericht

Eurol Veka MAN met geheel nieuwe truck naar Dakar Rally

Hoewel alle drie de trucks de finish haalden, was de editie van 2017 niet de Dakar van het EVM Rallyteam. De negende plaats voor Hans Stacey, de elfde voor Peter Versluis en de 26ste voor Artur Ardavichus waren niet de resultaten waar op was gehoopt. Al bij de finish van de Dakar 2017 staat de blik daarom op de toekomst, waarin het team met een geheel nieuwe truck aan de start komt. Uitrijden en de finish halen is al lang niet meer genoeg voor EVM. Met Stacey en Versluis heeft het team twee toprijders in de gelederen van wie prestaties worden verwacht en die dat ook vooral van zichzelf verwachten. “We kwamen hier met een podiumplaats als doel”, zegt Peter Versluis. “Al vrij snel bleek dat dat dit jaar niet mogelijk was. Er zijn te veel nieuwe dingen aan de truck die niet goed uitpakten. Vooral op hoogte kwamen problemen naar voren die we niet hadden verwacht. Daardoor konden we ook niet rijden zoals we wilden.” Versluis verspeelde op de voorlaatste dag nog een vrij zekere vijfde plaats door een opeenstapeling van problemen. “De versnellingsbak, het bandenaflaatsysteem, meer lekke banden dan we aan reserve bij ons hadden. Alles wat mis kon gaan, ging mis en daardoor vielen we zelfs nog buiten de top 10. Dat is zeker een teleurstelling. Het podium zit er absoluut in, maar niet dit jaar.” Hans Stacey was het middelpunt van grote beroering toen hij niet startte in de tiende etappe, maar na uitgebreide excuses van de wedstrijdleiding voor de miscommunicatie die leidde tot een verkeerde starttijd voor Stacey, kwam hij toch weer in de wedstrijd. Met de negende plaats in de eindrangschikking was Stacey echter verre van tevreden. “Dit was mijn slechtste Dakar ooit”, vindt Stacey. “Ik heb niet één dag lekker gereden of genoten van de wedstrijd. De wedstrijd was sowieso een aanfluiting, met al die afgelaste en ingekorte proeven. En dan praat ik nog niet eens over het gedoe en het amateurisme van de organisatie. Het was elke dag wel iets.” Eén dag had Stacey serieuze problemen. Door een kapotte versnellingsbak verloor hij twee uur in de achtste etappe. Die zou twee dagen later leiden tot het ‘startincident’. “Aan de auto lag het niet. Die is best goed. Ook de vering was dit jaar perfect voor elkaar.” De blik van het EVM Rallyteam staat daarom nu al op volgend jaar en het jaar daarop gericht, als het team met een volledig nieuwe truck ten strijde trekt. “De auto waarmee we nu rijden is gebaseerd op het model uit 2006 waar steeds verbeteringen en aanpassingen aan zijn gedaan”, legt EVM-teammanager Marcel van Vliet uit. “Een aantal aanpassingen pakte vooral op hoogte niet uit zoals verwacht. Ik geloof niet dat het onderschatting is. Geen enkele Dakar is hetzelfde. Er zijn altijd verrassingen, hoeveel je ook test, wat je ook verbetert.” “De nieuwe auto is een totaal ander concept. Ik verwacht niet dat de nieuwe auto volgend jaar al klaar is, maar dan komen we met een tussenversie. In 2019 willen we met een goed ontwikkelde en door en door geteste auto aan de start komen. Onze focus ligt het komende jaar dan ook volledig op de ontwikkeling van de nieuwe trucks. De ervaringen van deze Dakar worden daar zeker in meegenomen.” Resultaat #504 – Hans Stacey / Hugo Kupper / Jan van der Vaet 1 3 5 7 9 11 11 5 12 6 – 11 11 7 8 7 13 9   2 4 6 8 10 12 Etappe 3 12 – 7 15 4 Stand 5 8 9 6 6 11
 
Lees verder