Waar Erik van Loon en Wouter Rosegaar beginnen met een voorsprong van bijna tweeënveertig minuten, komen zij aan de finish met nog maar een voorsprong van bijna drie minuten. Ondanks extra alertheid bij de equipe wanneer zij vaststaan op een zandhoop buigt de jack van de Toyota Hilux. In het laatste gedeelte van stage geven zij alles wat ze hebben om de leiding in het klassement te behouden. De spanning is terug in de Morocco Desert Challenge.
“Aan de ene kant is dat mooi en aan de andere kant niet,” vertelt Van Loon. “We dachten dat we zand zouden krijgen vandaag, maar we hebben toch vooral weer veel tracks gehad met stenen. Daardoor begonnen we met een te lage bandenspanning en rijden we meteen een band lek. Als je dan ook nog de proef moet openen, dan wordt het lastig. Gelukkig doen we dat gewoon goed en komen we gewoon als eerste aan bij de lunchpauze. Complimenten daarvoor aan Wouter, want openen is echt niet makkelijk.”
Maar na de lunchpauze gaat het mis bij Van Loon. “Eindelijk kwamen we wat zand tegen, maar dat waren vooral losse zandhoopjes. Op een van die hopen komen we vast te staan, Wouter stapt uit de auto om te kijken hoe we ervoor staan en we gebruiken de jack om ruimte te creëren. Ik bleef zitten om snel te kunnen reageren wanneer de auto zou bewegen, maar toch schuift die jack er weer onder. Intussen hebben we daar na Dakar wel ervaring mee, maar je verliest meteen veel tijd. Gelukkig kregen we hulp en houden we het verlies redelijk beperkt.”
Die tijd probeert Van Loon te minimaliseren in het laatste gedeelte. “Daar hebben we echt alles of niets gereden. We hadden tussen de 45 minuten en een uur verloren, dus we zijn er echt vol voor gegaan. Daardoor halen we ook een aantal auto’s in en hoeven we er morgen minder voorbij. Ik heb nog nooit zo hard gereden, het leek hier en daar wel of de ander stil stond. Dus daarmee wel tevreden, de spanning in het klassement is terug. Morgen weer een dag en ik hoop dat we dan ook eindelijk echt zand krijgen.”