Stof houdt Villagra van etappezege af

Gepubliceerd op: 14-01-2017 01:12

Slechts 52 seconden bleef Federico Villagra verwijderd van de overwinning in de elfde etappe van de Dakar Rally. De Argentijn van Petronas Team De Rooy Iveco had zijn zinnen gezet op deze special stage, die hij kent als zijn broekzak, maar een ondoordringbare stofwolk veroorzaakt door een niet zo snelle auto weerhield hem daarvan. Villagra moest genoegen nemen met de tweede plaats, op 52 seconden van de Rus Eduard Nikolaev.

Het parkoers van bijna 300 kilometer tegen de klok van San Juan naar Rio Cuarto is de thuishaven van Federico Villagra. “Ik voelde me ook echt goed op deze tracks”, zei de Argentijn aan de finish. “Dit terrein ligt me goed en ik had het vertrouwen dat ik kon winnen. Het was zeker niet gemakkelijk. Er waren diepe sporen ontstaan, met overal onder het feshfesh verborgen stenen aan de zijkanten.”

Vooral in het tweede deel van de proef, na een verbinding van zo’n 370 kilometer over het asfalt, ging Villagra los. In de tussentijden liep hij snel in op Nikolaev en op één meetpunt was hij ruim een minuut sneller. “Maar vervolgens zat ik 30 kilometer lang in het stof van een auto. Ik kon er door het stof niet dichtbij genoeg komen om er langs te gaan. Niks aan te doen.”

Ook Gerard de Rooy had zich kapot zitten ergeren aan het stof. In de laatste 100 kilometer zat hij gevangen achter twee auto’s waar hij niet voorbij kon. “Behalve stof waren er ook nog bomen. Daar was niet in te halen. Op dat tweede deel van de proef kon je alleen maar de auto afschrijven en dat was ik niet van plan. Ik wist dat ik toch niet genoeg zou kunnen inlopen op de twee Kamazzen voor me in het klassement. Dan ga ik ook niet riskeren dat ik nog meer tijd verlies door een lekke band of een ongeluk. We zijn er al twee keer afgegaan in haakse bochten die niet duidelijk stonden aangegeven in het roadbook.”

In het eerste deel van de proef had De Rooy het weinig naar zijn zin. Op de knippenpaden door de duinen, met overal stenen en andere rotzooi, kreeg niet alleen zijn Iveco Powerstar veel te verduren maar ook zijn gekneusde rib. “Helemaal niet fijn”, oordeelde De Rooy, die aanpikte bij Villagra en zo aan de vijfde tijd van de dag kwam. Daarmee was De Rooy net iets sneller dan teamgenoten Ton van Genugten (zesde) en Wuf van Ginkel (achtste).

In het klassement veranderden de eerste vier posities niet. Het verschil van De Rooy met klassementsleider Nikolaev werd iets groter: 38.58. “Dat ik nog iets kan met die eerste twee plaatsen, heb ik uit mijn hoofd gezet, al is in de Dakar pas iets zeker na de laatste finish.” Achter hem werd het gat met Villagra op de vierde plaats iets kleiner: zo’n 20 minuten. “Maar ik denk niet dat Federico me op de laatste 60 kilometer van de Dakar nog gaat aanvallen”, grinnikte De Rooy. 

Vorige bericht

Arjan Bos gesloopt door voorlaatste etappe

De voorlaatste etappe van de Dakar 2017 was bepaald geen kinderachtige. 288 kilometer wedstrijdproef, bestaand uit twee delen die waren gescheiden door een verbindingsweg van 370 kilometer. Doodmoe kwam Arjan Bos aan in het bivak in Rio Cuarto. “Ze proberen je op zo’n laatste dag gewoon nog kapot te maken”, zuchtte de Dakar-debutant. “Nou, het was bijna gelukt.” Met volle tanks ging Bos van start in de elfde etappe. Met de wijsheid achteraf was dat wellicht niet nodig geweest, maar vooraf weet je zoiets niet en waarom zou je dan het risico nemen in de woestijn zonder benzine te komen staan? “Op een pad van wel 30, 40 kilometer door de duinen was dat veel te zwaar. Ik werd gesloopt. Ik voelde dat ik tegen oververhitting aanliep en heb overal mensen om water gevraagd voor verkoeling. Gelukkig werd het daarna iets vloeiender en ging het beter.” De 370 kilometer over een lange, rechte weg deden Bos bijna de das om. “Het is geestdodend saai”, zegt hij. “En weer met zo’n warme föhn in je gezicht. Ik dreigde in slaap te vallen. Ik ben maar gewoon gestopt: foto’s maken met mensen langs de kant van de weg, ijswater in mijn nek laten kieperen, allemaal rare dingen om maar een beetje bij de les te blijven.” In het tweede deel van de etappe was het een parkoers een stuk technischer en dat deed de concentratie goed. “Omhoog en omlaag door de bergen. Dat was wel leuk. Ging ook best goed. Het laatste stuk ben ik op de cruise control naar huis gereden. Dat mijn meisje in het bivak op me stond te wachten, was het mooiste van deze Dakar.” ‘Bijna’ bestaat niet in de Dakar, maar met nog slechts 64 kilometer proef te gaan, begint de finish nu wel heel dichtbij te komen voor Bos. “Ik heb een pijntje aan mijn schouder. Daar ga ik nog even mee langs de dokter van het Veka-team. Die 60 kilometer van zaterdagochtend zal ik hoe dan ook halen. Al moet ik de motor op mijn nek leggen!”   
 
Lees verder