Ronald Schoolderman en Marcel Blankestijn konden opgelucht ademhalen in het bivak in de buurt van Assa, na afloop van de derde etappe van de Morocco Desert Challenge. Pas toen de auto op de bokjes stond bij de monteurs van 4×4 Centrum Ermelo zagen ze dat één van de banden tot op het karkas was doorgesleten. “Dat die niet is geklapt onderweg, daar hebben we geluk mee gehad”, wist Schoolderman.
Een klapband was een smetje geweest op de ‘superdag’ die Schoolderman en Blankestijn hadden. De 374 kilometer lange etappe van Smara naar Assa was een bijzondere, vond Schoolderman. “In het begin wat zwaarder, met grote rotsen en rivierbeddingen. Lekker technisch, dat was wel ons dingetje. Daarna was het sneller terrein, maar ook dat ging van een leien dakje. We hadden goed de snelheid te pakken met ons dieseltje.”
Ondanks dat het nog niet helemaal zijn terrein was, is Schoolderman tevreden met hoe de Morocco Desert Challenge tot nu toe verloopt. In het klassement staat hij twintigste. “We rijden elke dag zo’n beetje tussen de vijftiende en de twintigste plaats, en onze teamgenoot Lieven den Brabant zit niet ver achter ons, en hebben eigenlijk nog niets meegemaakt. We tokkelen gewoon rustig door, met zo min mogelijk fouten. Dat laten we aan anderen over.”
De vierde etappe biedt tot Schooldermans spijt nog geen duinen. “Daar had ik eigenlijk wel op gehoopt, maar die komen overmorgen pas. Ik verwacht dat het een beetje hetzelfde wordt als wat we vandaag hebben gehad. Ook goed, als het maar lekker technisch is.”