Schoolderman haalt voordeel uit niet zo snelle auto

Gepubliceerd op: 14-04-2019 15:43

Ronald Schoolderman wist van tevoren dat de tweede etappe van de Morocco Desert Challenge een snelle zou zijn en daarom zag hij er wel een beetje tegenop. Met zijn eigen achtcilinder bij zich had hij er naar uitgekeken, maar met de geleende zescilinder diesel zou het niet ideaal zijn. “Maar dat viel uiteindelijk reuze mee”, merkte Schoolderman.

Een snelle auto is niet per se een voordeel in een rally waar ook de navigatie een grote rol speelt. “Die snelle mannen maken ook eerder navigatiefouten”, zagen Schoolderman en zijn copiloot Marcel Blankestijn. “Kwamen ze ons voorbij, en na een lastig stukje navigatie nog een keer. Wij komen topsnelheid tekort, maar door goed te navigeren en geen foutjes te maken, komen we een heel eind.” Met de voorlopig 22ste tijd (de straftijden worden later op de avond pas uitgedeeld) was Schoolderman dan ook niet ontevreden.

Voor de auto was de proef eigenlijk te snel. “Er zaten een paar meer technische stukken in en die vond ik erg leuk, maar ook hele saaie stukken, met de volgende note pas na 20 kilometer. Daar schuilt ook het gevaar in, als je plankgas rijdt en een gat over het hoofd ziet. Zo’n gat zien wij dan met de wat lagere snelheid wél. Een snelle auto is dus ook niet alles.”

De monteurs van 4×4 Centrum Ermelo hebben in het bivak van Smara naar verwachting niet heel veel werk, want de auto had weinig te lijden van de 400 kilometer. “We zitten in een goede flow en waren lekker op tijd binnen, zonder schade. Als we dit ritme kunnen vasthouden, gaan we ongetwijfeld nog goede zaken doen.”

Vorige bericht

Tweede etappe te snel naar de zin van Ton van Genugten

De tweede etappe van de Morocco Desert Challenge was een snelle. Te snel naar de zin van Ton van Genugten. 4 uur en 31 minuten had de rijder van Petronas Team De Rooy Iveco nodig voor de 401 kilometer van Abetteh naar Smara in het uiterste zuiden van Marokko. Daarmee reed hij de (voorlopig) zevende tijd. De gemiddelde snelheid (88,5 km/u) van Van Genugten werd in de laatste 90 kilometer van de etappe ook nog eens flink gedrukt door een klapband en een onheilspellende rubberlucht die tot in de cabine te ruiken was. “Dat is niet fijn, zeker niet als je net op snelheid een klapband hebt gehad”, vertelde Van Genugten. Die klapband was rechtsachter en had al de platen aan de zijkant van de Iveco Powerstar weggeslagen. Na het vervangen van de kapotte band bleef de bemanning verbrand rubber ruiken en besloot Van Genugten om het tempo terug te schroeven tot 70, 80 procent. “De auto trilde helemaal, dus we wisten dat er iets niet goed was.” Aan de finish bleek dat ook de binnenkant van de band linksachter kapot was. Ton van Genugten, Anton van Limpt en Ramon Peters waren juist goed op weg na de toch wat teleurstellende eerste etappe. De start van etappe 2 was lastig vanwege de dichte mist aan de kust. In die mist bleef het stof lang hangen waardoor het zicht nog slechter was. Toen de mist na een uurtje rijden was opgetrokken en het zonnetje doorbrak, was dat een wereld van verschil. “Maar het was wel heel snel”, zei Van Genugten. “Pas het laatste stukje tot de tussenstop – geweldig idee trouwens, verplicht even stoppen voor een broodje – was het wat technischer. Dat ligt mij goed, daar kun je verschil maken. Op die snelle stukken niet.” Na de lunch was het nog 180 kilometer tot de finish en halverwege dat laatste deel klapte de achterband. “Verder hebben we geen issues gehad vandaag. Het zijn van die dagen waar je doorheen moet, het is niet anders. Maar ik vind het wel een prettig idee dat het vanaf morgen wat technischer wordt, want daar kan ik tijd op winnen.”
 
Lees verder