Mammoet Rallysport klimt naar podiumplaats in zesde etappe MDC

Gepubliceerd op: 18-04-2019 20:29

Martin van den Brink heeft uitstekende zaken gedaan in de zesde etappe van de Morocco Desert Challenge. Via een vijfde plaats klom de equipe van Mammoet Rallysport naar de derde plaats in het algemeen klassement.

Met nog twee etappes te gaan hebben Martin van den Brink, navigator Wouter de Graaff en monteur Daniel Kozlovksy het podium in het vizier. De teameigenaar uit Harskamp keek met gemengde gevoelens terug op de etappe van donderdag. ,,We zijn zeker tevreden met de plaats in het klassement. We hebben vandaag echter opnieuw een storing gehad in de computer van de automatische versnellingsbak. We hadden gehoopt iets meer tijd goed te maken, maar we moeten tevreden zijn. De concurrentie heeft ook tijd verspeeld en zo schuiven we toch op in het klassement.’’

De monteurs van Mammoet Rallysport kunnen vanavond nog even aan de bak. Martin van den Brink neemt namelijk geen halve maatregelen. ,,Een storing in de versnellingsbak is heel vervelend. De bak springt dan in de neutrale stand. Je moet stoppen, de computer resetten en weer verder. Het breekt het ritme en kost ook tijd. We gaan daarom de versnellingsbak vervangen en hopen dat daarmee de storing verdwijnt.’’

De zesde etappe eindigde in een één-tweetje voor het MAZ-team. Aliaksei Vishneuski bleef zijn teamgenoot Siarhei Viazovich 2 minuten en 20 seconden voor. Peter Versluis (derde op 15.14) en de verrassende Scania-rijder Karoly Fazekas (vierde op 15.27) bleven de mannen van Mammoet net voor. Martin stuurde de Renault op 16.07 van de winnaar het bivak in Merzouga binnen.

Omdat de de naaste concurrenten in het klassement meer tijd verloren klom de Harskamper naar een derde plaats. Het podium lonkt. De achterstand van Van den Brink op de nummer twee, Roeland Voerman, is bovendien gering. Minder dan twee minuten bedraagt de achterstand van de formatie van Mammoet Rallysport op de MAN-brigade van Voerman.

‘Het was een prachtige etappe’

In de 324 kilometer van Zagora naar Merzouga heeft Martin, op de computerstoring na, geen technische problemen ondervonden. ,,Het was een prachtige etappe. De auto doet het verder uitstekend. Het was een mooie proef met veel duinen en zandpaden. We hebben een groot deel van de proef in de ‘clinch’ gelegen met Ton van Genugten. Dan haalde hij ons weer in en daarna passeerden wij hem weer. Dat ging door totdat hij vast bleef staan op een duin.’’

In de zevende etappe staan er nog behoorlijke duinenpartijen op het programma. ,,Het is tot nu toe een boeiende rally. De proeven zijn zwaar en uitdagend, de concurrentie is hevig. Er wordt stevig doorgereden in de top van het klassement. Ik vind het een Dakar-waardig evenement. Het is fijn om ons hier te meten met de sterke concurrenten. Morgen gaan we weer vol op jacht naar een hoge klassering. We zien dan vanzelf waar we uiteindelijk staan. Ik ben gezien ons uitgangspunt absoluut tevreden met de huidige klassering en vooral de manier van rijden.’’

De zevende etappe gaat vrijdag over 427 kilometer van Merzouga naar Bouarfa. Hoewel Viazovich in een riante zetel lijkt te zitten (30.35 voorsprong op nummer twee) is de Morocco Desert Challenge nog allerminst beslist. ,,In een rally kan er ieder moment iets gebeuren,’’ weet ook Martin van den Brink. Het is op dit moment dus allerminst gedaan met de koopman in Marokko.

Terug naar overzicht

Vorige bericht

Drie lekke banden voor Rainbow: Improviseren in zesde etappe

Zo maak je vier dagen niets mee en dan weet de pechduivel je toch weer te vinden. Het was het verhaal van Gerrit Zuurmond, Klaas Kwakkel en Jasper Riezebos in de zesde etappe van de Morocco Desert Challenge. Met maar liefst drie lekke banden was het donderdag improviseren voor de crew van het Rainbow Truck Team. “We moesten al helemaal achter in het veld beginnen vanwege de kapotte dieselleiding van gisteren”, begon navigator Riezebos het verhaal over de zesde etappe die de deelnemers naar Merzouga bracht. “We reden op een gegeven moment best langzaam, als je achteraan moet starten zit je alleen maar op die sentinel te duwen.” Met name de SSV’s moesten het ontgelden bij Riezebos: “Die opgevoerde golfkarren gaan maar slecht aan de kant, je bent zo weer tien kilometer verder.” Ondanks het oponthoud achter de SSV-wagens ging het tot dan toe allemaal crescendo met de Rainbow-MAN. “Na honderd kilometer hadden we Gerrit van Werven te pakken en ja hoor, nog geen twee kilometer later hoorden we ‘flop flop flop’ ergens onder de auto. Een lekke band. Toen was er ook nog een schokdemper kapot, die hebben we nog gewisseld en toen konden we weer door. Zestig kilometer later hadden we iedereen weer ingehaald en ging de volgende band kapot. Toen besloten we al iets rustiger aan te doen, maar tachtig kilometer later was het weer raak.” Met die derde lekke band ontstond er toch een probleem aangezien het team slechts twee verse banden bij had. “Heel toevallig zat Adwin Hoondert in de buurt, die was de weg kwijt en kwam naar ons toe”, vervolgde Riezebos. “Hij vroeg waar hij heen moest, maar wij wisten dat hij banden bij zich had.” En dus werd er een ruildeal gesloten. Technisch had het nog wel wat voeten in de aarde, Hoondert reed met een ander aflaatsysteem dan die op de moderne MAN. “Klaas was aan het nadenken en kwam al snel met een oplossing. Aflaten en oppompen moest met de hand, maar wij konden wel weer rijden. We spraken af dat we achter Adwin zouden blijven zodat ze hun band terug konden krijgen als dat nodig was. Het was nu eenmaal zijn band. Zo zijn we toch op een redelijk snelle manier, binnen een half uur reden we weer, toch de proef uitgereden. We vreesden een lange nacht, we stonden echt in een uithoek.” Na vier probleemloze dagen lag Rainbow op koers voor een top-tien, maar die is langzaam maar zeker uit het zicht verdwenen. Toch maakt Riezebos zich geen enkele zorgen. “We hebben de eerste vier dagen niets meegemaakt, nog geen lekke band, maar nu hebben we toch onze portie pech toch wel weer gehad. Het hoort een beetje bij dit spelletje”, relativeerde Riezebos. “Dat maakt het ook leuk. Morgen gaan we nog een stukje duinen doen met een totale proef van 400 kilometer. Daar zal ook nog wel wat snels tussen zitten want anders zijn we nooit op tijd weer thuis, maar als ze het zo afwisselen is het echt leuk.”

Lees verder