In een ‘etappe met twee gezichten’ slaagde Maik Willems er zaterdag in beste Nederlander te worden in het auto-klassement van de Dakar Rally. De coureur van het Bastion Hotels Dakar Team kwam in Saoedi-Arabië in de eerste etappe als 65ste over de finish, op 1.19.11 van etappewinnaar Guillaume de Mevius.

“Het was een bijzondere dag. Een dag met twee gezichten”, blikte Willems terug op de 541 kilometer lange etappe die het peloton voerde van Alula naar Al Henkiyah. “Het begin was goed te doen, prima. Maar na de korte neutralisatie van drie minuten hadden we veel stenen. In alle soorten en maten. Het was een mooi vulkanisch gebied. We reden continu tussen lavastenen en die zijn heel scherp. Je moest dus heel erg oppassen dat je ze niet raakte.”

Omdat een ongeluk op de piste voor wat vertraging zorgde, moesten Willems en zijn navigator Robert van Pelt het laatste halfuur in het donker rijden. En dat was behoorlijk tricky, bekende de hotelondernemer uit Schimmert.

Geen paden, geen sporen

“We zagen geen paden, en op stenen zijn er geen sporen. Dan moet je echt kijken waar er iets platgereden is. Je moest je dus hartstikke goed concentreren en je moet heel erg uitijken. Al met al was het een leuk, pittig tweede stuk. We hebben goed gereden denk ik. We waren weer de eerste Nederlander.”

Voor Willems was de eerste etappe van de 46^ste Dakar Rally de eerste echte proef voor zijn Toyota Hilux, een T1+ auto. Hij heeft het voertuig pas een paar maanden, en dus viel er onderweg nog veel te ontdekken en te leren. “We leren elke dag bij over de auto. Hij remt op stenen heel anders dan op zand bijvoorbeeld.”

Details

Hij vervolgde: “Je gaat nu meer op de details letten. Zo merk je bij het aanremmen: hé dat doet-ie anders. Je gaat letten op hoe dat gaat en daar leer je weer van. Je moet het gewoon voelen en uitproberen. Op dit moment is de auto vooral mij aan het uitdagen.”

Wat dat betreft kan Willems zondag zijn hart ophalen. De tweede etappe is maar liefst 655 kilometer lang met een special van 463 kilometer. “We krijgen morgen de eerste duinen in deze Dakar”, blikte hij vooruit. “Al zijn het niet heel moeilijke, level 1 en level 2.” Hij waakte er evenwel voor niet overmoedig te worden. “Je weet het nooit. Morgen wordt het weer een lange dag. En het wordt vast ook weer een mooie dag!”