Lieverdink kijkt zijn ogen uit in tweede etappe
Ronduit lyrisch was Gerben Lieverdink bij aankomst in het bivak van San Juan de Marcona, na afloop van de tweede etappe van de Dakar Rally. Hij had genoten van de diversiteit en de omgeving van de rit door de Ica-woestijn. “Er zitten zulke spectaculaire stukken bij. Wat mooi, wat mooi.”
Vooral het eerste deel van de proef van 342 km sprak Lieverdink aan. Daar zat een afdaling in die uitkwam op het strand van wel 3, 4 km lang. “Fan-tas-tisch. En daarna weer net zo’n mooi stuk naar boven toe. Peru is zo gruwelijk mooi, er zijn hier zulke aparte landschappen. Op een gegeven moment zag ik rode bergen.”
Behalve genieten van het landschap, had Lieverdink ook gewoon fijn gereden. Zo’n beetje rond de honderdste plaats voelt hij zich wel thuis. “Ik kan goed meekomen, doe geen gekke dingen, ik maak eigenlijk niks mee. Ik voel me goed bij het tempo dat ik rijd.”
In de tweede etappe had hij alleen wel een navigatiefout gemaakt, waardoor hij een waypoint niet kon vinden. Na een poos heen en weer rijden en een paar vergeefse rondjes besloot hij maar om door te rijden, om niet het risico te lopen in het donker te moeten rijden. “Achteraf gezien was dat niet nodig geweest, want ik had nog wel tijd gehad. Maar je weet niet wat er nog voor je ligt, dus ik wilde het risico niet nemen.” Door de zoektocht kwam Lieverdink wel op de verbinding – een rit van drie uur over het asfalt van de finish van de proef naar het bivak – in het donker te rijden. “Ik had gedacht dat we die ruim 200 km wel in twee uur konden doen, maar dat viel tegen. Die verbinding was eigenlijk het enige minpunt van de dag. Verder heb ik het uitstekend naar mijn zin gehad.”
Lieverdink kan de borst nat maken: na afloop van de 331 km lange proef van de derde etappe staat hem een rit van 455 km naar het bivak in Arequipa te wachten.
