De Dakar Rally 2020 is voor Petronas Team De Rooy Iveco met wisselend succes van start gegaan. Janus van Kasteren behaalde een uitstekende derde plaats in de eerste etappe. Albert Llovera kwam binnen met de twaalfde tijd. Vick Versteijnen en Michiel Becx daarentegen liepen ruim een uur vertraging op door een kapotte stuurarm bij de truck van Versteijnen. Van Kasteren kwam met de Iveco Powerstar goed uit de startblokken. Met startnummer 505 vertrok hij als zesde truck, om na 319 kilometer van Jeddah naar Al Wajh met de derde tijd aan te tikken, 3.09 achter de Kamaz van Shibalov en anderhalve minuut achter de MAZ van Viazovich. “We zijn alle drie heel blij met deze toch wel verrassende derde plaats, op slechts 3 minuten”, zei Van Kasteren. “We hadden het onderweg wel een beetje in de gaten, want we waren Loprais en een Kamaz gepasseerd. Het ging goed. We hebben lang in het stof gezeten van de Iveco van Macik; anderhalf uur zeker. Het snelheidsverschil was niet zo groot en dus was het moeilijk om te passeren, maar uiteindelijk is dat wel gelukt.” Van Kasteren, navigator Marcel Snijders en monteur Darek Rodewald lieten een minuutje liggen bij het zoeken naar een waypoint, waar meer trucks en auto’s moeite hadden. “We moesten een kilometertje terug en hadden het toen rap gevonden, dus we konden snel door. Martin van den Brink was daar ook aan het zoeken en die kwamen we pas 10 kilometer later weer tegen. Het was een leuke proef, maar er was wel veel stof, wat het soms lastig maakte. De truck heeft het perfect gedaan. Op de stenen merk je heel goed het verschil tussen een fronttruck en de Powerstar.” Domme pech Versteijnen Vick Versteijnen reed met zijn Powerstar op een grote steen en brak daarbij de stuurarm. Met hulp van de snelle assistentie van Michiel Becx kon dat wel weer worden gerepareerd, maar Versteijnen verloor er ruim een uur mee. Hij kwam op 1.27.46 als 21ste aan de streep. Bij het zoeken naar een waypoint reed Versteijnen in het stof. Bij het ontwijken van een boompje brak de achterkant van de truck weg en voor Versteijnen het wist doemde een grote steen pal voor zijn neus op. Gevolg: de stuurarm gebroken en de vooras verschoven. “Geen ontwijken aan”, vertelt hij. “Gelukkig zat Michiel niet ver achter ons. Zijn monteur Bernard der Kinderen heeft fantastisch werk geleverd, zodat we toch relatief snel weer verder konden. Dit was gewoon domme pech, maar die steen heb ik wel honderd keer vervloekt.” Het tijdverlies was extra zuur omdat Versteijnen in het eerste deel van de proef als een speer ging. Bij het ingaan van de neutralisatie na 86 km had hij de tiende tijd in handen. “Gigantisch”, vond Versteijnen. “Het tempo zat er goed in, we hebben geen ‘oei-momentjes’ gehad. Dan ga je te hard. Maar daar was geen sprake van. Ook het tweede deel ging het voortreffelijk, totdat we die steen tegenkwamen. Het is jammer dat zoiets op dag 1 al gebeurt, maar vandaag zijn wij het, morgen een ander.” Michiel Becx kwam ongeveer een kwartiertje na de botsing bij zijn teamgenoot en ging meteen aan het werk. “Ik denk dat we er drie kwartier hebben gestaan”, rekende navigator Edwin Kuijpers uit. “Ook bij ons ging het prima. Het eerste deel verliep soepel en ook het tweede deel was best goed. Met een truck is het echt heel anders dan met de auto. Veel vergevingsgezinder. Maar voor Michiel was het ook wennen: na een weekje testen volle bak voor het echie in de Dakar.” Llovera twaalfde Albert Llovera zette met de twaalfde tijd een keurig resultaat neer. De Andorrees plande zijn rit goed. “Snel waar het kon, voorzichtig waar het moest”, vertelde hij. “Ik kan me geen lekke banden veroorloven, want vanwege mijn handicap kan ik niet helpen met wisselen. Een proef met zoveel stenen is voor mij dus extra moeilijk, omdat ik alle klappen moet opvangen met mijn armen, terwijl ik ook alles met mijn handen moet doen: gas, remmen, alles. Daarom ben ik heel blij met deze tijd. Ik had niet verwacht dat we zo snel zouden zijn.” Nu Versteijnen en Becx een heel eind naar achter moeten starten, is het zaak voor Llovera om te proberen enigszins bij Van Kasteren in de buurt te blijven. “Maar dat wordt lastig”, vreest de voormalig Olympisch skiër. “Hij is zo geweldig snel, dat kan ik nooit bijhouden. De twaalfde tijd geeft weliswaar vertrouwen, maar voor de tweede etappe kunnen we niets voorbereiden omdat we pas bij de start het roadbook krijgen. De rit indelen, zoals vandaag, is nagenoeg onmogelijk, omdat we geen idee hebben wat er komt.” Gemengde gevoelens Gerard de Rooy keek met gemengde gevoelens terug op de eerste dag. “Janus heeft het heel goed gedaan. Albert zit er met de twaalfde plaats het dichtste bij, dus hij heeft morgen voor zover mogelijk een dienende rol voor Janus. Michiel moet bij Vick blijven en samen moeten ze proberen wat naar voren te komen. Anderhalf uur verliezen op de eerste dag is veel, maar in de Dakar kan altijd iets voorvallen. Ik heb lang bij CP2 gestaan vandaag en daar zaten overal grote gaten. Iedereen klaagde over gaten, stenen, lekke banden. Er is niet veel nodig om tijd te verliezen.”