Stefan Carmans blijft maar door de Saoedische duinen denderen alsof het niks is. De Belg van CSA Racing ploegde ook donderdag en vrijdag probleemloos door het woeste Empty Quarter tijdens de lange zesde etappe van de Dakar Rally. En concludeerde monter dat zijn resultaat in het auto-klassement er mocht wezen: 38ste. “Ja, het is goed gegaan” zei een opgewekte Carmans vanuit het bivak in Shubaytah. “Gisteren en vandaag hebben we op eigen tempo gereden. We hebben niet vastgezeten, geen enkele keer. We hebben dus geen zandplaten hoeven gebruiken om de auto los te maken. Gisteren (donderdag, red.) hebben we maar tien minuten in het pikdonker gereden. Toen kwamen we aan op het rustpunt waar we konden overnachten, juist op de helft van de etappe.” Voorwaarts Vrijdagochtend om 7.00 uur ging het weer voorwaarts en rond 12.30 uur was daar de finish. Bereikt zonder ook maar één probleem tegen te komen in twee dagen tijd tijdens een etappe van 758 kilometer, waarvan maar liefst 549 kilometer aan special. “Niet vastgezeten, niet gesukkeld. Gewoon geweldig”, jubelde Carmans. “Het is te mooi om waar te zijn.” Carmans en zijn navigator Arjan van Tiel waren dan weliswaar niet in de problemen gekomen, veel anderen hadden zichtbaar meer moeite met het diepe Saoedische zand, zagen zij om zich heen. “We hebben een deelnemer geholpen die vastzat. Die hebben we er uitgetrokken.” Eigen tempo Maar verder? “We zijn twee keer uit de auto gestapt: één keer om gisterenavond te gaan slapen en vandaag toen we aan de finish waren gekomen. We hebben het op eigen tempo gedaan. Gewoon rustig gedaan. We zijn gewoon blijven rijden, hebben geen tijd verloren en gezorgd dat we niet in de problemen kwamen.” Carmans wilde er evenwel voor waken te suggereren dat het eenvoudig was geweest. Dat was het namelijk verre van geweest. “Je kijkt voortdurend op de kilometerteller. Hoe ver zitten we al, hoe lang moeten we nog? Het duurde een eeuwigheid. We moesten zeshonderd kilometer supergeconcentreerd zijn. Want als je even je concentratie verliest, dan ga je de fout in. Tijdens de zesde etappe heb ik dat twee keer meegemaakt. Dat mijn gedachten even ergens anders waren. Ik moest toen tegen mezelf zeggen: beter concentreren! Op zo’n moment kies je dan het verkeerde spoor. Je moet steeds ver vooruitkijken en tegelijkertijd toch recht voor de auto kijken.” Nog niet één lekke band Uiteindelijk was zijn inspanning minimaal ruim voldoende om de etappe relatief eenvoudig tot een goed einde te kunnen brengen. Zoals eigenlijk elke dag, deze Dakar. Het meest aansprekende en tegelijkertijd ietwat bizarre bewijs van zijn probleemloze Dakar: halverwege de rally heeft hij nog niet één lekke band gehad. “En mijn zandplaten zijn nog van de auto af geweest.” Maar, hief hij zijn vinger op: hij moest dat vooral niet te hard roepen. “We kunnen overmorgen (na de rustdag van zaterdag, red.) ineens vol in de shit zitten.” Hoewel Carmans de Dakar Rally rijdt om hem uit te rijden, moeten we het toch nog even hebben over zijn resultaat in de zesde etappe. Want de 38ste plek bij de auto’s, daar mocht hij trots op zijn. “Ik ben heel tevreden. Als ik deze plaats kan behouden in het klassement ben ik meer dan tevreden. Maar de rally uitrijden blijft het belangrijkst.”   Nu dan een dag rust. “Voor mij is het als het woord het zegt: een rustdag. De mechaniekers gaan natuurlijk wel wat werk hebben, maar de auto heeft amper een kras. Ze zullen morgen dus niet echt een drukke dag hebben.”