De tweede etappe van de Tuareg Rally was voor veel deelnemers te moeilijk. Haalde in de eerste etappe slechts twintig procent alle CP’s, op de tweede dag was het nog minder. De laatste deelnemers kwamen pas in het donker aan de finish. Dat kwam grotendeels doordat de Pro-rijders voor de finish bij Beni Abbes een dubbele lus door de duinen hadden waarbij een groot deel de kluts kwijtraakte. Al in de eerste 70 kilometer van de etappe, een stuk duinen gevolgd door een brede, zanderige oued, werden er aanzienlijke verschillen gemaakt. De Duitser Thorsten Kaiser lag daar nog aan de leiding, maar de titelverdediger kwam ongelukkig ten val en brak zijn sleutelbeen. De etappeoverwinning ging naar de Litouwer Arenas Gelazninkas. De Nederlanders kwamen stuk voor stuk met de tong op de schoenen in het bivak aan. Bijna niemand had de hele etappe uitgereden door het gedoe met de tweede lus in de duinen. “Het was hopeloos”, vond Erik Klomp, die de eerste dag nog de best geklasseerde Nederlander was. “De waypoints lagen te dicht bij elkaar, waardoor het totaal onoverzichtelijk was. Ik ben er maar uit gereden.” Dat hadden anderen ook gedaan. Onno Ellens was zonder het te merken onderweg de hele onderkant van de motor verloren, inclusief zijn gereedschapssetje. “Geen idee waar dat is gebeurd.” Henno van Bergeijk mocht niet beginnen aan de duinen, maar dat was zijn eigen schuld. Hij had uitgebreid zitten lunchen in een dorpje onderweg. Wouter de Graaff had nu wel alle CP’s gehaald. “Ik ben gestopt bij elke auto die ik zag, want een CP missen gebeurt me maar één keer. De duinen waren fantastisch. Vooral de grote zijn leuk. Geen duinen om bang van te worden, maar soms best listig.” Bij de auto’s ging de winst opnieuw naar de Algerijn Lofti Ben Mansour, die met minstens een half uur voorsprong over de streep kwam. De vrouwenequipe van Sascha Bloemhoff en Gerda Ansems kan een goede klassering vergeten. Doordat ze alle stempels hadden gehaald waren Les Gazelles op de eerste dag nog vierde geworden, maar vandaag kwamen ze twee keer vast te zitten in de duinen. De eerste keer dat ze losgetrokken werden ging dat nog soepeltjes, maar de tweede keer, net aan het begin van de duinenpartij aan het slotstuk, ging het hopeloos mis. De Poolse equipe die de auto wilde lostrokken, trok veel te hard waardoor ‘La Toya’ op de kant ging en doorrolde. Dat de voorruit eruit ging en het dak ingedeukt werd, was niet het grootste probleem. “Toen we op het dak lagen liep de olie van de intercooler eruit, in het luchtfilter”, vertelde Bloemhoff. “De motor sloeg op hol dus ik heb ‘m meteen uitgezet om nog meer schade te voorkomen.” Haar vriend Wouter de Graaff, in het dagelijks leven ANWB wegenwachter, was al gefinisht, maar reed op de motor terug om de dames te helpen. Hij kreeg de auto weer aan de praat, zodat ze heel voorzichtig alsnog het bivak bij Beni Abbes, aan de voet van de duinen, konden bereiken. Of ze morgen nog starten wachten ze even af. “Eerst maar eens goed kijken wat de schade is en of we het nog aandurven. Als het meevalt, starten we in elk geval in de Expert-klasse. Zonder voorruit in de Pro-klasse rijden, is me te link”, zei Bloemhoff.