Na de crash van eergisteren en het daaropvolgende waterballet van de nu al legendarische derde etappe kwam Mirjam tot de conclusie dat het zo slecht nog niet ging. “Toen ik mijn lijf zag in het volle licht schrok ik wel van een volledig kleurenpallet op mijn armen en benen maar gezien de gehele situatie gaat het redelijk”, laat ze weten als ze achter een bord pasta zit dat haar door een teamlid voorgeschoteld wordt.

Bij de teams in het bivak is het een ander verhaal. Het bivak staat volledig blank en ook bij HT Rally Raid Husqvarna Racing is het niet anders. Er werd keihard gewerkt om de rijders warm te krijgen en te houden, de rijderskleding enigszins te drogen en ondertussen worden de motoren ook nog eens volledig onderhanden genomen. Want de vierde etappe kon vandaag ‘gewoon’ doorgang vinden. Dus de rijders en de motoren stonden vandaag weer fris en fruitig aan de start. Het assistentie team kon vervolgens aan de schoonmaak want de rijders komen vandaag in hetzelfde bivak weer terug.

Gisteren gaf Mirjam al aan zich wel te verheugen op de vierde etappe met veel meer zand en duinen, daar waar zij het liefste rijdt en het meest in haar element is. En zij bleek gelijk te hebben.
“Dit was mijn soort terrein, wat heb ik een heerlijke dag gehad”, begint Mirjam. “Ik moest er eerlijk gezegd wel even inkomen maar wat heb ik genoten. De eerste tien kilometers kreeg ik het werkelijk voor elkaar om een duin, waar voorgangers van mij gewoon tegenop reden, niet in één keer te halen! En niet één keer maar gewoon vier van die duinen. Nou toen dacht ik ‘oké, denk na, wat gaat er niet goed hier?’, vervolgens ben ik gewoon een versnelling lager, dus hoger in de toeren naar boven gereden en dat ging perfect. Door die regenval was het zand natuurlijk loodzwaar geworden en er zat ook nog eens kamelengras onder en dat vroeg om een andere benadering!”

Na de tankstop veranderde het terrein maar Mirjam genoot er niet minder om: “Het leek wel één lange strandrace, heerlijk! Hoe zeg je dat ook alweer? ‘Lange halen, snel thuis?’ Nou, ik heb in elk geval de gashendel opengedraaid en genoten van het zand, de mooie lange paden, super! Op het laatst zag ik het roadbook bijna niet meer en raakte ik best wel vermoeid maar een nachtje goed slapen maakt dat wel weer goed. M’n lichaam heeft natuurlijk wel een optater gehad een paar dagen geleden.”

Wat de dag van vandaag nog rest, is even in alle rust de dag van morgen voorbereiden. Haar pasta heeft ze al naar binnen gewerkt en ook een verkwikkende douche heeft ze al achter de rug. Niets staat haar goede nachtrust in de weg en dan is Mirjam weer klaar voor de dag van morgen, en die liegt er niet om!