Ervaring komt Gerrit Zuurmond goed van pas

Gepubliceerd op: 09-01-2019 03:41

Een jaar geleden kwam Gerrit Zuurmond pas de volgende ochtend in het bivak aan na een vreselijke tweede etappe waarin alles mis ging. Hoe anders staat het Rainbow Truckteam erbij in het bivak van San Juan de Marcona in de Dakar Rally van 2019: voor het donker uit de duinen, geen centje pijn aan de auto en gewoon keurig de 21ste tijd gereden.

“Vorig jaar was het een heel slechte dag voor ons”, herinnert Zuurmond zich. “Maar daar hebben we veel van geleerd en de situatie is nu volledig anders. De ervaring van jaren in combinatie met een nieuwe, snellere truck komt nu goed van pas. Dan merkte ik onderweg echt wel.”

Eenvoudig was de 342 km lange proef zeker niet. De ondergrond was bijzonder gevarieerd en daardoor was het goed opletten. “Lange zandvlaktes, grote duinen, maar ook van die kleintjes waardoor we zaten te schudden in de truck”, vertelt Zuurmond. “Het was een mooie etappe, maar wel erg intensief. Ik ben de hele tijd heel druk geweest met goed opletten.”

Iets voor tienen lokale tijd (16.00 uur Nederlandse tijd) begint Rainbow aan de derde etappe. Die zal vanwege de lengte niet minder intensief zijn, maar Zuurmond verwacht dat ie niet erg moeilijk zal zijn. “Een proef van 331 km waar nog 455 km verbinding achteraan zit, moet haast wel een snelle etappe zijn. Maar de ervaring leert ook dat je daar nooit zomaar vanuit moet gaan. Elke dag is een nieuwe verrassing.”

Terug naar overzicht

Vorige bericht

Snijders verrast door de snelheid van de trucks

Marcel Snijders had het idee dat hij de snelheid er best aardig in had zitten in de tweede etappe van de Dakar Rally. Maar nog voor de tankstop vlogen een paar Iveco’s en Kamazzen hem rond de oren. Met zijn eigen ervaring als navigator in een truck in het achterhoofd, keek de motorrijder zijn ogen uit. “Het is zo knap wat jongens als Gerard de Rooy doen. Echt niet normaal hoe hard dat gaat.” Het ogenschijnlijke gemak waarmee de toptrucks door de duinen tokkelden, had Snijders versteld doen staan. “Ik weet hoe moeilijk het is, maar zij laten die duinen er veel gemakkelijker uitzien dan ze in werkelijkheid zijn.” En dat terwijl Snijders er zelf op de motor al moeite genoeg mee had. Niet met de duinen zelf, maar wel met de pannetjes er tussenin. “Ik heb twee keer in een duinpan waar ik niet uit kwam. Pas na een kwartier proberen lukte het om boven te komen.” Van het feit dat de motorrijders voor de verandering eens achter de auto’s startten, had Snijders in de 342 km lange proef tussen Pisco en San Juan de Marcona geen last gehad. “Sommige duinen waren een beetje kapot gereden, maar je kwam er op de motor wel goed doorheen hoor. Gewoon net een iets ander spoor kiezen. Met de motor kun je er gemakkelijker omheen rijden dan met een auto. Ik vond het eigenlijk wel fijn, want je hebt meer referentiesporen. Ik heb maar één keer eventjes verkeerd gezeten: waypoint 20 had ik gemist. Ik ben terug gereden om het alsnog te halen, want ik vond het mijn eer te na om ‘m door te drukken en straftijd op te lopen.” In de tweede etappe had Snijders, bezig aan zijn twaalfde Dakar, het beter naar zijn zin dan in de eerste etappe, waarin hij de fout maakte om met een volle tank benzine van start te gaan. Dat extra gewicht zat hem dwars. “Ik moest er weer aan wennen om met zo’n zware motor te rijden en moest daarin echt het ritme weer vinden. Er kwamen meer motoren voorbij dan me lief was.”

Lees verder