Een prachtige aankomst met de Africa Eco Race bij Lac Rose in Dakar

Gepubliceerd op: 20-01-2020 17:09

Zoals gebruikelijk in de Africa Eco Race bestaat de 12e en laatste etappe uit een verbinding van 230 kilometer tussen Saint-Louis en het vissersdorp Niokob, gevolgd door de 22 kilometer special van het strand naar Lac Rose waar het podium stond. Er was een goede sfeer aan de oevers van Lac Rose, tien meter van het monument opgericht ter ere van Thierry SABINE. Sinds de eerste editie van de Africa Eco Race in 2009 waren er nog nooit zoveel mensen aanwezig bij de finish.

Pal Anders ULLEVALSETER pakt opnieuw een overwinning in de dag uitslag en staat tweede op het podium van de Africa Eco Race. Met zijn KTM haalde de Noor de winnaar van deze 12e editie, Alessandro BOTTURI op YAMAHA, in. Lyndon POSKITT betrad op het laatste moment nog het podium na zijn klacht tegen Paolo LUCCI voor een onreglementaire keuze aan banden onder de HUSQVARNA. Hoewel hij bij de start werd belaagd door verschillende ontevreden Italianen leek de Brit niet onder de indruk op het moment dat hij de 3e plaats op het podium innam.

Op vier wielen was het weer een vrachtwagen die de etappe won. De IVECO van Igor BOUWENS, Ulrich BOERBOOM en Frits DRIESMANS vloog bijna letterlijke rond Lac Rose. De Belgen eindigden voor de Tarek MERCEDES Buggy van Yves en Jean FROMON. De SSV CAN AM X3 van Kamil RAHAL en Thierry SANCHEZ eindigde op de 3e trede van het podium. Het is een understatement om te zeggen dat de Senegalezen erg blij waren om hun eerste overwinning van deze 2020-editie in de SSV XTREM RACER-categorie thuis mee te maken.

Zodra alle winnaars en finishers klaar stonden voor het door de Senegalese Federatie van Sport Motorcycle en Auto geïnstalleerde podium was het meer dan drie uur aan enthousiasme van families, vrienden, serviceteams, partners en motorsportliefhebbers aan de oever van Lac Rose. Zoals altijd kreeg elke deelnemer de verdiende aandacht op het podium en er was solidariteit met donaties voor goede Senegalese doelen. Er was zichtbaar geluk op de gezichten van de deelnemers, vooral voor de verschillende teams bestaande uit ouders en kinderen zoals Patrick en Lucas MARTIN, winnaars van de Africa Eco Race op vier wielen. Er werd veel gelachen met onder andere Miklos KOVACS, Lazlo ACS en Peter CZEGLEDI, winnaars van de vrachtwagencategorie, en er was veel geschreeuw en veel lawaai voor Alessandro BOTTURI door de vele Italianen die aanwezig waren op de rally. Er was ook veel emotie zoals op het moment toen Nicola DUTTO, de Italiaan met een dwarslaesie, die vergezeld door zijn teamgenoten op de motor Dakar heeft gehaald.

Kortom, een prachtige ceremonie van deze fantastische 12e editie van de Africa Eco Race. Al snel na de podiumceremonie ging de hele Africa Eco Race karavaan door naar Dakar om de dag af te sluiten in de haven waar alle voertuigen rechtstreeks op het vrachtschip werden geladen. De voertuigen zien we over een week weer terug in Marseille als slot van deze 2020-editie.

Vorige bericht

Van Velsen Rally Sport aan de finish in Dakar!

19 Januari in Dakar bij het legendarische Lac Rose komt het team Van Velsen Rally Sport aan. Na 12 zware etappes, 5 in Marokko, 6 in Mauritanië en 1 korte, snelle etappe over het strand in Senegal. De etappes in Marokko waren zwaar, de paden ware echte offroadpaden met veel gaten en kuilen. Aad van Velsen –coureur- klinkt tijdens de rustdag tevreden. “Ik ben wel als 3e gestart, maar ik had al ingecalculeerd dat als we tijdens de rustdag halverwege de rally op positie 5-6 staan, we het goed hebben gedaan” vertelde Aad. Aad stapt gebroken uit bij de finish in Dakar. Het legendarische Lac Rose geeft hem een speciaal gevoel. “Wanneer je twee weken hebt moeten buffelen tijdens die zware etappes, dan geeft deze plek mij zo’n gevoel wat niet te omschrijven is. We hebben het toch weer met elkaar voor elkaar gekregen om de finish te halen.” Voor Michel van Velsen –monteur in de rallytruck en zoon van Aad- is het dit jaar de eerste keer dat hij in de rallytruck meereed. Hij heeft wel al 4 rally’s met de assistentietruck gereden en hij heeft ook al 2x de finish bij Lac Rose meegemaakt. “Het was echt afzien tijdens de etappes. Maar als team in de truck hadden we het goed voor elkaar. Marco Siemons –navigator- navigeerde echt heel goed. Het navigeren was soms moeilijk want in de duinen moest er veel op CAPkoers (op graden) gereden worden omdat er geen duidelijke herkenningspunten zijn. Bij korte notes in het roadbook keek ik onderhand ook mee op de CAPkoers. Omdat Marco vorig jaar als monteur in de rallytruck mee was, konden we met elkaar de technische problemen die we gehad hebben sneller oplossen. Tuurlijk gaat het tijdens de etappe nooit snel genoeg” lacht Michel. “Maar een bandenwissel van 8 minuten in de duinen, doen er niet veel ons na.” Of Michel het naar zijn zin heeft gehad? Zijn ogen stralen en een brede lach verschijnt. “Ja, het was echt super. Heel gaaf om dit te doen, vooral samen met mijn vader”. Marco heeft hier niet veel aan toe te voegen. “We hebben echt een mooi team. Niet alleen in de cabine loopt het gesmeerd, maar in het bivak hebben we ook toppers lopen. Wanneer wij in het bivak aankomen, gaan Arie Verhagen –monteur-, Rob van Rijswijk –monteur-, Bart Versteegen –chauffeur assistentietruck en monteur- en Rachel Rietveld –teammanager- aan het werk. Onderschat dit niet, zij hebben overdag ook menig kilometertjes gemaakt en zorgen er wel weer voor dat wij de volgende dag weer met een topfitte truck de piste op kunnen. Mijn pluim gaat vooral ook naar hen!” De eindstreep is gehaald, we blikken nog even met Aad terug op de tweede week van de rally. “Het was een zeer zware rally voor mens en machine. Het machientje heeft zich heel goed gehouden. Eén  reparatie wat heel veel tijd kostte, dat was jammer. We hebben nog een korte stop moeten maken voor een kleine reparatie en maar één keer een band gewisseld op de track. Wat dat betreft hadden de monteurs het Blauwe Schatje –bijnaam rallytruck- goed onder controle. De duinen van Mauritanië waren erg lastig om te rijden. Het waren zulke zachte duinen, het leek wel bakmeel. We hebben wel een paar keer vast gestaan, maar daar heeft volgens mij iedereen last van gehad. Ik heb ook een paar keer trucks losgetrokken. Ik kan wel doorrijden, maar als het mijn beurt is, laten zij mij ook staan… Alleen heb ik tijdens deze rally ontzettend last van mijn rug gekregen van de harde klappen in de eerste helft. Die waren net even teveel van het goeie. Daardoor heb ik niet voluit kunnen rijden. Ik heb me zitten verbijten tegen de pijn en mijn rit uitgezeten” vertelt Aad. “Maar laten we eerlijk zijn. We hebben de 6e positie vastgehouden. En tuurlijk, ik had op een betere positie gehoopt. Toch ben ik trots op ons team. Want we zijn deze rally gefinisht en hebben het opgenomen met een truck van 11 jaar oud tegen trucks van deze tijd met de modernere technieken. We gaan het met elkaar vieren dat deze rally weer tot een mooi eind gekomen is!” Dinsdagmiddag komt het team weer in Nederland aan. ’s Avonds om 20.00 uur worden de teamleden weer “welkom thuis” geheten in De Bles in Stompwijk. De deuren gaan om 19.30 uur open. Toegang is gratis, consumpties voor eigen rekening.  
 
Lees verder