De Rooy vol gas richting rustdag, Van Ginkel valt weer stil

Gepubliceerd op: 06-01-2018 15:35

De vijfde etappe van de Africa Eco Race was er opnieuw een met twee gezichten voor Petronas Team De Rooy Iveco. Terwijl Gerard de Rooy met een bloedgang door de woestijn richting Dakhla reed, waar morgen de rustdag is, stond Wuf van Ginkel al op 86 kilometer in de proef stil.

Onwetend van de problemen bij zijn backup-rijder gaf De Rooy zijn Iveco Powerstar de sporen, om met de vierde tijd overall op 36.48 van etappewinnaar Vladimir Vasilyev over de streep te komen, die op 436 kilometer lag. “Het was een heel snelle proef”, vertelde De Rooy bij de finish. “Zeker 20 procent van de tijd hebben we 150 gereden. Harder kan niet. Deze woestijn is eigenlijk te groot en te vlak voor ons; ideaal terrein voor de auto’s, maar niet voor ons.”

De snelle piste had tot gevolg dat Vasilyev zijn voorsprong in het klassement iets kon uitbouwen. De Rus heeft nu 16.35 op zijn naaste belager Mathieu Serradori en 1.25.02 op Pascal Thomasse. De Rooy komt als eerste truck op de vijfde plaats, op 2.40.43 achterstand. De Tsjech Tomas Tomecek is de tweede truck, op de twaalfde plaats met 5.06.38 achterstand op Vasilyev.

De Rooy verloor halverwege de etappe een minuutje of tien door het wisselen van een band. “We waren op een steen gereden en de band liep langzaam leeg. Hij was nog niet helemaal kapot, maar het scheelde niet veel, dus was het beter om te wisselen.”

Terwijl De Rooy vanaf de finish van de proef de verbindingsroute van 175 kilometer naar het bivak in Dakhla reed, was Wuf van Ginkel in de assistentietruck van Hugo Duisters onderweg, met de Powerstar op de trailer. Op 86 kilometer in de proef ging het opnieuw mis. “Weer de motor. Alles lekt. De olie en het water gutsten eruit”, zegt Van Ginkel. “Ik baal er ontzettend van, want het wordt nu wel een heel moeilijk verhaal. Gelukkig is het morgen rustdag, dus hebben we de tijd om te kijken wat er nou precies aan de hand is en of het op te lossen is.”

Vorige bericht

T4F-duo danst over de stenen in de vierde etappe

Guido Slaats vond het een goed teken: de Toyota stond eerder in het bivak bij Fort Chacal dan de assistentietruck. Dat was voor de navigator van Gerard van Lieshout in elk geval de bevestiging dat het in de vierde etappe van de Africa Eco Race heel aardig was gegaan. Over de rit van 500 kilometer had het T4F-duo 7 uur en 17 minuten gedaan. Het gaat bij Van Lieshout en Slaats niet om de klassering. Winnen kunnen ze toch niet, weten ze. Hooguit in de T2-klasse (voor standaardauto’s), waarin ze keurig tweede staan. “Wij moeten gewoon een beetje met beleid rijden en geen gekke dingen doen”, wist Slaats. “Zo zijn we vandaag zonder problemen door de duinen gekomen in het laatste stukje van de proef, terwijl we daar in de tweede etappe zo mee hebben zitten frotten. Ik ben een paar keer uit de auto gegaan om te kijken hoe zacht en hoe steil ze waren en waar we er het beste overheen konden. Dat werkte perfect.” Bij die duinen hadden Van Lieshout en Slaats wel al een handicap, dus die extra voorzichtigheid was zeker geboden. Was het in de derde etappe de schokbreker rechts geweest die kapot ging, vandaag was het de linker schokbreker. “Vanaf ongeveer 280 kilometer hadden we geen demping meer achter”, vertelt Slaats. “Dan begint de auto te dansen en te jumpen. Heel lastig, want het was opnieuw een loeizware etappe, slopend voor mens en materiaal, met heel veel stenen en keien. In de rivierbeddingen lagen zulke enorme keien dat sommigen het al hebben over hunebedden, en dat is niet heel erg overdreven.” Ondanks dat waren Van Lieshout en Slaats dik tevreden over het verloop van de etappe. “Het is alleen jammer dat we de monteurs weer een nacht werk hebben bezorgd. Die mannen beginnen het nu ook te voelen.”
 
Lees verder