In no-time gingen de foto’s en video’s van de sprong viraal bij Dakarvolgers. En vroeg iedereen zich af hoe het was met piloot Roman Starikovich en zijn navigator Bert Heskes in de Toyota Hilux met startnummer 360 na het zien van de beelden die gemaakt werden net na de start van de 10e etappe van de Dakar 2020. De auto valt een meter of tien, vijftien naar beneden, landt op vier wielen en rolt nog even door. De schade lijkt mee te vallen. Maar Bert Heskes weet meteen dat er iets mis is: hij heeft geen gevoel in zijn benen. Met een gebroken rug zit de Dakar erop en wordt Bert in Saoedi-Arabië nog geopereerd. Bijna een jaar verder is hij alweer een heel eind op weg naar volledig herstel. We spraken Bert over de crash en hoe 2020 voor hem verliep. ,,Ik had tijd om na te denken” Op het moment dat het gebeurde en de auto gelanceerd werd meteen na de start, wist Bert het al : dit gaat niet goedkomen. Bert Heskes: ,,Toen we die duin afvlogen had ik de tijd om na te denken wat er zou kunnen gebeuren. Voor m’n gevoel duurde dat moment heel lang. Het beste is dan dat de auto bij de landing gaat rollen, maar dat gebeurde niet. De ‘damn thing’ was perfect in balans en viel recht naar beneden. Bij de landing wist ik meteen dat het niet goed was. De aanloop leek niet heel steil, maar was het wel. Het stond ook niet helemaal duidelijk in het roadbook. Ik riep nog ‘slow down’ naar Roman, maar dat kwam niet door bij hem. We reden behoorlijk hard en zijn er met volle snelheid over gegaan. En toen bleek het een gebroken duin te zijn. We kwamen neer met bijna vier wielen tegelijk op de grond. Met een volle tank, dus er kwam nogal wat naar beneden zeilen.” Als Bert merkt dat hij geen gevoel in zijn benen heeft, besluit hij om voorzichtig zichzelf aan z’n armen op te tillen en te leunen op de kooi bij de deur. Op die manier ontlast hij zijn rug. Een risico op dat moment, maar achteraf een verstandige beslissing, zo vertelde de arts later die hem hielp om de helikopter in te komen. Want daarmee is grotere schade aan zenuwen voorkomen. Na de operatie in Saoedi-Arabië blijkt eenmaal thuis dat een tweede operatie noodzakelijk is. Dat gebeurde in maart. Bert: ,,Een andere titanium constructie moet een aantal wervels aan elkaar laten groeien. Naar omstandigheden gaat het goed, maar nog niet goed genoeg. Ik ben voor 80% hersteld. Er zit nog wel wat stijfheid in m’n rug en ik heb nog wat uitstralingspijn naar één been. Dat gaat steeds beter, maar het kan zijn dat ik daar last van blijf houden” vertelt Bert. Grote impact Met het coronavirus en de lockdown in maart was het sowieso natuurlijk een bizar jaar. Voor Bert viel het mee met die impact. ,,Als er zes weken na de operatie verstreken zijn, ben je niet kwetsbaarder voor corona dan een gemiddeld persoon. Het ongeluk heeft een heel grote impact gehad op mijn totale bestaan en vooral ook mijn gezin. Op zich kwam het corona verhaal mij niet zo heel slecht uit. Ik had moeite met concentreren in het begin, dus om veel online te doen en niet te veel mensen op bezoek te krijgen was prima. Met m’n een eigen bedrijf dat zich richt op informatiebeveiliging voor kleinere organisaties ben ik weer aan het werk.” Strandrace als doelstelling Bert Heskes navigeert niet alleen graag, hij doet zelf ook mee aan wedstrijden van het NKORR waarbij hij zelf achter het stuur zit van een Mitsubishi Pajero. ,,Vanaf de zomer ben ik actief gaan revalideren. Ik mocht weer gewoon fietsen, dat doe ik vooral op de hometrainer. Het plan was om de strandrace van IJmuiden van afgelopen oktober te rijden, maar dat was iets te optimistisch. Dat de Strandrace verplaatst werd naar maart 2021 zorgt ervoor dat die doelstelling hetzelfde blijft. De chirurg gaf aan dat ik in maart weer alles zou kunnen doen.” Leuk nieuwtje daarbij is nog dat Bert’s dochter Lisa dan naast hem zit als navigator!