André Thewessen overleeft veel technische problemen en een crash tijdens marathonetappe

Gepubliceerd op: 12-01-2024 19:53

André Thewessen overleefde donderdag en vrijdag een akkefietje op de proef en mechanische malheur tijdens de zesde etappe van de Dakar Rally. De coureur van ATS Rally finishte als 25ste in de SSV-klasse en kan na de rustdag van zaterdag een dag later ‘gewoon’ weer van start.

De emoties liepen af en toe hoog op tijdens de eerste Dakar-etappe ooit die over twee dagen werd verreden. Die dagen waren heel zwaar en zeer incidentrijk: mechanische pech, navigatiefouten, lekke banden. Er waren niet veel coureurs die de twee dagen over 758 kilometer (waarvan 549 kilometer special) zonder averij doorkwamen.  

Crashes

En ja, crashes, die waren er ook. Daar kon Thewessen over meepraten. Hij had zelf een aanrijding gehad met landgenoot Sander Derikx. En één ding wilde hij graag uit de wereld helpen. De crash was niet aan hem te wijten, was hij stellig.

Het akkefietje zat hem hoog. “Hij zei dat ik hem bewust aanreed, maar hij week op eens af van zijn koers. En reed ons aan. Dat kan mijn navigator (Dmyro Tsyro, red.) bevestigen”, zei Thewessen die er links achter een lekke band aan overhield.

“Laat één ding duidelijk zijn: Derikx heeft mij aangereden door plotseling van koers te veranderen. Hij raakte ons op het linker achterwiel, dus het was totaal niet onze schuld. Hij was boos op mij op het marathonbivak, maar ik moet boos zijn op hem. Zijn navigator kwam nog verhaal halen, maar zijzelf waren juist schuldig.”

Technische malheur

Behalve die crash moest hij ook nog het nodige technische malheur zien te overwinnen. Want donderdag reed hij een stabilisatiestang krom. “Daardoor hebben we veertig minuten gesleuteld. Vandaag hebben we dan nog een bandenprobleem gehad en is de 12 volt-compressor stukgegaan”, somde hij op.

“We hebben benzine afgetapt van de SSV en met een aansteker hebben we de banden weer op de velg geploft. Maar dan heb je ook nog perslucht nodig. De Groot heeft onze band opgepompt zodat we weer door konden. En vandaag hadden we door alle akkefietjes ook nog een kapotte aandrijfriem.”

Hoe dan ook, hij haalde de finish, hij kan verder. Zaterdag is het rustdag. Precies op het juiste moment.

Vorige bericht

Gert Huzink rijdt twee zwaarste Dakar-etappes ooit, heeft veel pech, maar finisht

Nee, gemakkelijk had Gert Huzink het bepaald niet tijdens de twee dagen durende zesde etappe van de Dakar Rally. De truck-coureur van het Jongbloed Dakar Team, liep onderweg de nodige averij op, maar slaagde er desondanks in vrijdag de finish te halen. Een goed eindklassement is inmiddels helaas uit zicht geraakt, maar de immer ambitieuze Huzink hoopt de komende dagen toch nog wat moois te kunnen laten zien. “Dat waren twee fatsoenlijke dagen Dakar”, zei Huzink ietwat eufemistisch over de etappe van in totaal 758 kilometer en 549 special. “Na drie kilometer lagen we al op de zijkant omdat m’n maatje Pascal (de Baar, red.) niet opschoot en ik daardoor een stomme fout maakte. Na de boel een beetje gefatsoeneerd te hebben, konden we vier, vijf uur later de weg vervolgen.” Niet opgeven Hoewel die averij betekende dat hij een topklassering in het eindklassement uit zijn hoofd kon zetten, gaf de snelle ondernemer uit Manderveen niet op. Huzink: “Op zich liep het nog wel redelijk, al was het zicht bagger door de kapotte voorruit die we hadden opgelopen. Verderop stond Pascal toen met aandrijfproblemen en die hebben we uit een duinpan getrokken zodat ze de truck konden repareren.” Daarna daagden Huzink samen met navigator Rob Buursen en monteur Martin Roesink de duinen weer uit, zoals hij het noemde. “Het werd op een gegeven moment donker. Daarna hebben we vijf uur lang in het donker door de duinen gesurft en wel vijf oei-momenten gehad waar we op twee wielen stonden te dansen. Maar het ging allemaal goed. Uiteindelijk zijn we om 23.00 uur het bivakje binnengereden. Nadat we kort voor de finish Wouter de Graaf met Lex nog een helpende hand hadden geboden.” Frisse moed Vrijdagochtend ging Huzink weer met frisse moed van start. Maar wel met een gehavende Renault-truck, haastte hij zich erbij te zeggen. En die toonde stukje bij beetje meer mankementjes. “Door een slechtwerkende stuurpomp zijn we weer niet op tijd kunnen afdraaien en daar lagen we weer. We kregen hulp van Anja van Loon en haar dames, dat zijn drie heldinnen!” Hij vervolgde: “Later hebben we William de Groot weer rechtop gezet en toen moesten we een alternatieve route vinden omdat we ook problemen kregen met de aandrijving. Daardoor hebben we wel een waypoint gemist, maar uiteindelijk zijn we over de finish gekomen. Dit waren de twee zwaarste etappes die ik ooit heb gereden maar ook de mooiste!”
 
Lees verder