André Thewessen moe maar voldaan na uitrijden van ‘zware Dakar Rally’

Gepubliceerd op: 19-01-2024 16:27

André Thewessen kwam er later nog even op terug, toen hij het had uitgezocht: in zeven etappes van de Dakar Rally was hij als beste Nederlander geëindigd in de SSV-klasse. Vrijdag eindigde hij als zeventiende in het eindklassement van de Saoedische woestijnrally. Daar was de Limburger van ATS Rally ‘zeker content’ mee.

Zo zie je maar dat al die deelnemers die zeggen dat ze aan de Dakar meedoen om de rally uit te rijden, die eindklassering toch wel belangrijk vinden. “Zeventiende vandaag. Beste Nederlander”, zei hij in het laatste bivak, in Yanbu. Hij was ‘echt wel blij’ met zijn prestaties van de afgelopen twee weken.

“Door die kapotte aandrijfbak verloren we maandag vier uur, anders waren we algeheel de beste Nederlander geworden. We komen nu net drie uurtjes tekort. We hadden met een uur voorsprong de beste Nederlander kunnen worden. En ik denk dat er maar weinig deelnemers zijn met maar zestien minuten straftijd over de hele rally.”

Waypoint

Die zestien minuten zaten hem vooral in het missen van een waypoint en een paar seconden te hard rijden. Het deed er vrijdag allemaal niet meer toe. Want, toegegeven: uiteindelijk is de rally uitrijden wél het belangrijkste. In ieder geval voor Thewessen.

Dat hem dat samen met zijn navigator Dmytro Tsyro zou lukken. zorgde hij vrijdag wel voor tijdens de relatief korte etappe van 328 kilometer. “Vandaag ging het op zich wel goed. Dmytro zei: doe maar rustig aan vandaag, want er valt niet veel te winnen. Maar ik ga niet als een opa rijden. In het begin hebben we achteraan gereden in het stof. Op een gegeven moment hebben we anderen toch kunnen inhalen. Daarna hebben we toch nog eventjes goed kunnen doorrijden.”

Twee weken ploeteren

Nu is het dus ineens voorbij, die twee weken ploeteren in de Saoedische woestijn. “Nou, ik ben blij dat het klaar is. Ik ben blij dat ik gedeald heb met mijn navigator. Hij is nu ook blij.” Want de samenwerking tussen de twee was niet altijd rozengeur en maneschijn. Aan de andere kant: die had zeker ook iets opgeleverd. Thewessen: “Ik heb heel veel geleerd. Ben een betere coureur geworden.”

Of hij nog eens de Dakar Rally gaat rijden? “Ik ga eerst eens wat geld sparen. Maar op dit moment heb ik er geen plannen voor. Heel veel mensen zeggen na de finish dat ze nooit meer Dakar gaan doen, maar doen het dan toch. Ik in principe niet. Ik ben ieder geval heel blij dat ik de zwaarste rally van de afgelopen jaren hebben kunnen uitrijden. Ben blij dat we hebben kunnen finishen. Dat was ook het doel.”

Feestje

Vanavond is het tijd voor een feestje. Morgen vliegt hij terug naar Nederland. “En dan weer aan het werk. Ik heb genoeg te doen. Wel ga ik eerst bijslapen. Dat is toch wel nodig. Ik begon moe te worden.” Want oh, wat was de 46^steeditie van de Dakar Rally zwaar geweest. “Twee jaar geleden had ik het gevoel: is dit nu Dakar? Maar deze was wel echt Dakar, hoor.”

Hij vervolgde: “Twee jaar geleden ben ik één keer in het donker thuisgekomen en nu één keer niet. Op alle fronten was het veel moeilijker. Ook qua navigatie. Het waren moeilijkere tracks. Die stenige stukken. Stukken waar je van denkt: hoe moet je hier rijden? Dat je 45 graden omhoog moet met 50 kilometer per uur. Dat je over stenen van een halve meter dikte moet rijden omdat je anders niet boven komt. De organisatie had hem echt lekker moeilijk gemaakt.”

En nu dan afkicken. Dat begint vanavond alvast uitstekend met een feestje voor alle Nederlanders in een hotel in finishplaats Yanbu. “Leuk, met iedereen nog even nakletsen.”

Terug naar overzicht

Vorige bericht

Maik Willems gaat van de Dakar naar een tentje in de tuin

De relatief korte laatste etappe bracht Maik Willems vrijdag niet van zijn à propos in de 46ste Dakar Rally. In het mulle zand van Saoedi-Arabië stuurde de coureur van het Bation Hotels Dakar Team zijn Toyota Hilux naar de 45ste plaats in de daguitslag bij de auto’s. Dat was goed voor de 29ste plaats in het eindklassement. En daar was de hotelondernemer maar wat blij mee. “Negenentwintigste!”, riep hij naar zijn navigator Robert van Pelt in het bivak in Yanbu toen hij de uitslag hoorde. “Toch leuk dat we bij de eerste dertig zijn geëindigd. Ik denk dat het mijn derde beste resultaat is. Ik ben ook een keer 24ste en 26ste geworden. Tussen die kanonnen van auto’s ben ik best een beetje trots op dit resultaat.” Na vijftien dagen zwoegen in het woestijnzand van Saoedi-Arabië was het nu toch echt uit met de pret. “Perfecto”, zei Willems. “Vandaag was het een rondje rond de kerk. Het was niet heel bijzonder. Prima. Al zag ik toch weer een deelnemer op zijn dak. Sommige mensen nemen die laatste dag toch heel serieus.” Verscheidenheid Terugblikkend kon hij niet anders zeggen dan dat het ‘een geweldige Dakar’ was. “Het was ook een heel mooie Dakar. Met name vanwege de verscheidenheid. Alles hebben we gezien hier: gigantische duinenpartijen, canyons, bergen, bergpassen, stukken trial over de rosten, het Empty Quarter.” “Ik vond de route super. Het was wel hartstikke zwaar. Eén van de zwaardere Dakars die ik heb meegemaakt. Het was ook verrekte lang elke dag. Heel vaak etappes van 400 kilometer-plus en soms tegen de 500 kilometer aan. Lange dagen dus en dan moet je goed geconcentreerd blijven.” Neusje van de zalm En zeker ook vanwege de concurrentie, die een stukje intenser was dan hij had verwacht. “Ik dacht dat ik het neusje van de zalm had met deze auto. Maar er reden er nog zeventig rond die het neusje van de zalm hebben. Het wagenpark is zo gigantisch geëvolueerd. We hebben superspul en dat betekent dat er ontzettend hard gereden wordt. Dat schiet dus niet op, want je eindigt op dezelfde plek als altijd.” Wat hem was opgevallen aan de route was dat het een Dakar was van ‘heel veel stof’. “Nou, dan is het zicht dus slecht. Dat maakt het ook weer heel leuk. Ik vond het ook echt een heel leuke Dakar.” Of het de mooiste was van de tien die hij er intussen heeft gereden? “Dat moet je niet vragen aan iemand die net over de finish is gekomen. Dan is elk jaar de mooiste. Elk jaar is het weer anders.” Gezellig barbecueën Morgenmiddag vliegen Willems en zijn team terug naar huis. “Maar eerst gaan we vanavond gezellig barbecueën in het bivak. Daarna gaan we de zaak rustig inpakken en vannacht slapen we in een hotel. Morgenochtend gaat de auto op de boot en maandag ga ik weer aan het werk. De Dakar moet ook betaald worden.” En volgend jaar is hij er weer bij, beloofde Willems. “Honderd procent zeker. Ik zou het jaar niet willen beginnen zonder een Dakar. Je krijgt hier een super-reset voor de rest van het jaar. Tijdens de Dakar is niks belangrijker dan finishen. Je wereld is dan zo klein dat je bijna iedereen kent.” Dat wordt de komende dagen dus afkicken. “Ik heb al tegen mijn vrouw gezegd: ‘zet het tentje maar klaar in de tuin’. Dan is de overgang niet zo groot.”

Lees verder