Adwin Hoondert ziet af in tweede etappe Africa Race

Gepubliceerd op: 03-01-2018 22:49

Zuchtend en steunend liet Adwin Hoondert zich uit de cabine van zijn DAF vallen in het bivak bij Foum Zguid na afloop van de tweede etappe van de Africa Eco Race. De 443 kilometer lange proef was de Zeeuw niet in de kouwe kleren gaan zitten. “Ik ben gebroken”, pufte Hoondert. “Zoveel als ik vandaag heb meegemaakt, heb ik in vier Dakar Rally’s nog niet meegemaakt.”

Hoondert had zo veel pech dat de tijdmeting al was gestopt toen hij aan de finish kwam. Wat zijn tijd en klassering zijn, is dus niet duidelijk, maar zal ergens tussen de elf en twaalf uur zijn en rond de veertigste plaats in het gecombineerde klassement van de auto’s en trucks. Hoondert was bepaald niet de enige die een zware dag had in het oosten van Marokko. Bijna een derde van het veld kwam niet via de wedstrijdroute aan de finish, maar via de weg – al dan niet op sleeptouw.

Een bandendruksysteem met kuren was de oorzaak van Hoonderts miserie. “Het eerste stukje duinen ging super”, vertelt hij. “Maar 16 kilometer daarna stond ik al met twee lekke banden. Die stonden nog op 1 bar, terwijl het systeem aangaf dat er 4 bar druk op stond. Op zo’n knippenpad moet je met kneiterharde banden rijden, anders gaan ze aan flarden.”

Aangezien Hoondert dus al vroeg door zijn reservebanden heen was, moesten hij en monteur Wilko Hoefnagels extra goed opletten. Voor de zekerheid zetten ze de banden zo hard mogelijk, maar dat betekende wel extra stuiteren en harde klappen op de harde paden, rotsen en stenen. “Och och, alles doet pijn”, kreunde Hoondert. “En door die klappen brak ook de steun van de intercooler af. Dat hebben we provisorisch kunnen repareren, maar daarna vloog ook nog drie keer de luchtslang eraf. Dus we hebben nogal staan tobben onderweg.”

Het gevolg daarvan was weer dat Hoondert pas laat bij de laatste duinenpartij aankwam, toen het al donker was. “Met de bandendruk hoog, kwamen we twee keer goed vast te zitten in de duinen, tot over de assen. Ik heb nog nooit zo moeten scheppen, geloof ik. Wat hebben we staan tobben. Uiteindelijk hebben we de banden toch maar handmatig weer naar anderhalve bar gezet en zijn we er met een beetje beleid doorheen gekomen. Het was een mooie dag hoor, maar ik ben er nu wel even klaar mee.”

Morgen staat de deelnemers een etappe van 400 kilometer te wachten, van Foum Zguid naar Assa.

Terug naar overzicht

Vorige bericht

Van Ginkel kan klassement vergeten na dag vol pech

Wuf van Ginkel zag al op de tweede dag van de Africa Eco Race zijn kansen op een mooi klassement vervliegen. In de 443 kilometer lange etappe van Erfoud naar Foum Zguid kreeg hij de maken met zoveel pech dat hij halverwege uit de proef moest rijden om via de weg het bivak te bereiken. Een niet goed werkend bandenaflaatsysteem lag aan de basis van de ellende. Doordat het systeem aan één kant van de Iveco niet goed werkte, kon monteur Bert van Donkelaar de banden niet op de juiste spanning krijgen. In de etappe met afwisselend duinen, zand, snelle paden en rivierbeddingen met stenen was de bandenspanning juist cruciaal. Het probleem leverde Van Ginkel twee aan flarden gereden banden op en eentje die langzaam leegliep. “De kapotte banden hebben we gewisseld en die ene die leegliep hebben we naar de andere kant verplaatst, waar het bandenaflaatsysteem nog wel werkte”, vertelt Van Ginkel. “Helaas bleek dat niet genoeg, want door de verkeerde bandenspanning ging er een stuurkogel kapot, waardoor er nog eens twee banden stuk sloegen. Toen was het over. De stuuras wilde niet meer naar links. Dan kun je niet meer rijden. Doodzonde dat zo’n klein euvel zulke grote gevolgen heeft. Het ging zo lekker.” In totaal moesten Van Ginkel en zijn crew zes keer een wiel wisselen. Bij Mhamid kon Van Ginkel de weg op om zo naar het bivak bij Foum Zguid te rijden. Omdat hij niet naar links kon sturen, nam hij sommige bochten in de achteruit. “Rechts achteruit is ook linksaf. Het is alleen wat omslachtiger.” In het bivak aangekomen had Van Ginkel even de tijd nodig om zijn teleurstelling te verwerken. “Dit is een grote domper. We zijn hier niet om via de weg te rijden. Juist niet. Het klassement kunnen we vergeten nu. Dan maar kijken of er nog wat mooi dagresultaten in zitten.”

Lees verder